tag:blogger.com,1999:blog-22217769053601319822020-07-12T02:46:18.090+03:00Bir milyon kalemBlog yazarları topluluğuAnonymoushttp://www.blogger.com/profile/11348147681261678800noreply@blogger.comBlogger4568125tag:blogger.com,1999:blog-2221776905360131982.post-72315746090474494682020-07-09T14:38:00.002+03:002020-07-09T14:38:43.383+03:00Aynı şarkı - şiir<font style="background-color: #fafafa; color: #333333; font-family: "Helvetica Neue Light", HelveticaNeue-Light, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-5opyRDxV14M/XwcBpc7VrfI/AAAAAAAA4CI/B1_XY8RCePU5BOWoJEfGk0_BolNZQ8fLgCLcBGAsYHQ/s320/6cb9034864bc22857581e074e2708f38.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="320" data-original-width="208" src="https://1.bp.blogspot.com/-5opyRDxV14M/XwcBpc7VrfI/AAAAAAAA4CI/B1_XY8RCePU5BOWoJEfGk0_BolNZQ8fLgCLcBGAsYHQ/s0/6cb9034864bc22857581e074e2708f38.jpg" /></a></div>Lütfen efendim değiştirmeyin şarkıyı,</span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Hayır canımı yakması önemli değil,</span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Zaten can yaksın diye kadehler,</span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Canımız yanmasa ne anlamı olurdu,</span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Zaten mutluluk yasak bize,</span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Zaten yarım yaşıyoruz hepimiz,</span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Bu şarkı bana hatırlatıyor, bu yüzden değiştirme,</span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">En azından şarkı bitene kadar misafir olsun,</span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Sonra gidebilir zaten, sonra herkes gidebilir,</span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Ben gittikten sonra kimse kalmaz artık,</span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Efendim şarkıyı değiştirmeyin,</span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Yaralarım hala taze, kanıyorum, eksiliyorum,</span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Ben şarkı olsaydım mesela hep kanatırdım,</span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Hep eksilirdim ben, </span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Kadeh bitiyor efendim, gece uzun, hayatımdan bile uzun, </span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Her şeyi başa alalım, şarkıyı da başa alalım, zamanı da başa alalım, </span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Tekrar yaşansın tüm ayrılıklar, </span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Hep aynı şarkı çalsın, hep ağlayalım mesela, </span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Canım yanıyor efendim, dayanamıyorum, </span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Kadehimi doldur benim, düşünmek istemiyorum artık, </span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Yine aynı şarkı, yine aynı ben, </span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Efendim tutun lütfen beni, düşeceğim yoksa, </span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Parça parca dökülmek istiyorum, </span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Lanet olsun kurallara, </span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Evet efendim asalım şimdi cümleleri, </span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Düşüncelerim ne olacak peki, onları da mı asalım, </span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Katil değiliz ki biz, en fazla ceset oluruz, hedef tahtası oluruz ama katil olmayız, </span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Biz ölmeyi biliriz efendim,</span></font><div style="background-color: #fafafa; color: #333333; font-family: "Helvetica Neue Light", HelveticaNeue-Light, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin: 0px; outline: none; padding: 0px; text-align: justify;"><font face="inherit">Kadehler şahittir ölümlerimize,<br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Kadehim bitiyor ama şarkı bitmesin, </span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Cümle kurmayalım artık, konuşmayalım, düşünmeyelim, </span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Ben kendimi kaybettim efendim, </span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Beni benden aldılar, benden aldılar herşeyimi, kimsem yok artık benim,</span></font></div><div style="background-color: #fafafa; color: #333333; font-family: "Helvetica Neue Light", HelveticaNeue-Light, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin: 0px; outline: none; padding: 0px; text-align: justify;"><font face="inherit"><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Ben bile gittim benden, şarkım gitmesin ama, </span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Ne olur tutun beni efendim, yoksa düşeceğim, </span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Yağmur yağıyor şimdi, hava karanlık, </span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Mutluluk zaten yasak, kadehim bitiyor, </span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Şarkıyı değiştirme sakın en çok o can yakıyor, </span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Zamanı başa alalım mesela, tekrar ve tekrar gitsin benden, tekrar ve tekrar bitsin, </span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Tüm kelimeler yansın mesela, </span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Efendim lütfen tutun beni ben yanmak istiyorum, </span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Düşersem donarım, </span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Şarkı efendim şarkı, bitmesin lütfen,</span><br style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;" /><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">Sonra gidebilir zaten ama biraz daha kalsın bende,</span></font></div><div style="background-color: #fafafa; color: #333333; font-family: "Helvetica Neue Light", HelveticaNeue-Light, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin: 0px; outline: none; padding: 0px; text-align: justify;"><font face="inherit"><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;"><br /></span></font></div><div style="background-color: #fafafa; color: #333333; font-family: "Helvetica Neue Light", HelveticaNeue-Light, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin: 0px; outline: none; padding: 0px; text-align: justify;"><font face="inherit"><span style="background-color: white; color: #202124; font-variant-ligatures: none; letter-spacing: 0.1px; white-space: pre-wrap;">www.dusmezarligi.blogspot.com</span></font></div>Oğuz Marangozhttp://www.blogger.com/profile/07439000728411852785noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2221776905360131982.post-8283440630907011672020-04-29T19:16:00.000+03:002020-04-29T19:16:08.170+03:00BİLMEZ<br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-QwmzpY7b8Ic/XqmoFJfuw9I/AAAAAAAADMg/oqjPRs6wolMekEF1imoxVJ3UC-dJiY_MQCLcBGAsYHQ/s1600/Resimli%2B%25C5%259Eiirim-206.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="872" data-original-width="1268" height="275" src="https://1.bp.blogspot.com/-QwmzpY7b8Ic/XqmoFJfuw9I/AAAAAAAADMg/oqjPRs6wolMekEF1imoxVJ3UC-dJiY_MQCLcBGAsYHQ/s400/Resimli%2B%25C5%259Eiirim-206.jpg" width="400" /></a></div><div class="MsoNoSpacing"><span style="font-size: 12.0pt;"><br />İnsanı ateş değil, kendi kibri yakar<br />Derdi doğruluş değil, sana eğri bakar<br />Hakla yoğrulmuş değil, sana doğru çakar<br />Herkeste kusur görür, kırmak bilmez şaşı<br /><br />Kimi evliya olmuş, hakka yolun bulmuş<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNoSpacing"><span style="font-size: 12.0pt;">Kimi eşkıya olmuş, nefse malın çalmış <o:p></o:p></span></div><div class="MsoNoSpacing"><span style="font-size: 12.0pt;">Kimi kaskıya kalmış, ömrü talan olmuş<br />Şeytana yakın durur, ırmak bilmez başı<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNoSpacing"><br /></div><div class="MsoNoSpacing"><span style="font-size: 12.0pt;">Diyecek bey yok demez, dil aşkadır ilmek <br />Elde bir şey yok demez, sadakadır gülmek<br />Çalacak ney yok demez, bambaşkadır bilmek<br />Gözleri ağlar kurur, durmak bilmez yaşı<br style="mso-special-character: line-break;" /><!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br style="mso-special-character: line-break;" /><!--[endif]--><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNoSpacing"><span style="font-size: 12.0pt;">Nefis denen bed mahal, bizleri kurmasın<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNoSpacing"><span style="font-size: 12.0pt;">Demeden haram helal, isteyip durmasın<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNoSpacing"><span style="font-size: 12.0pt;">Söylese de hep delal, kandırıp vurmasın<br />Doldukça dolar gurur, kurmak bilmez kaşı<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNoSpacing"><br /></div><div class="MsoNoSpacing"><span style="font-size: 12.0pt;">İnsanız ya sonuçta, şaşarız ve beşer<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNoSpacing"><span style="font-size: 12.0pt;">Bilmez isek kim düşte, nerde niye yaşar<br />Dalında yaprak işte, vakti gelen düşer<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNoSpacing"><span style="font-size: 12.0pt;">Toprak olmaya yürür, sormak bilmez naşı<br style="mso-special-character: line-break;" /><!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br style="mso-special-character: line-break;" /><!--[endif]--><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNoSpacing"><span style="font-size: 12.0pt;">Feyzullah Kırca<br />Akbaşlar Mahallesi / Dursunbey<o:p></o:p></span></div><br />feyzullah kırcahttp://www.blogger.com/profile/15806523014410968605noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2221776905360131982.post-49960241958922019602020-04-23T18:35:00.001+03:002020-04-23T18:35:44.693+03:00MİZANI UNUTUR<br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-PCS_QRGYlWI/XqG1gDEPhUI/AAAAAAAADLs/v1TCjvFx6yE5qOcvW38YfwjgRqtW4HYkACLcBGAsYHQ/s1600/Resimli%2B%25C5%259Eiirim-205.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1200" height="266" src="https://1.bp.blogspot.com/-PCS_QRGYlWI/XqG1gDEPhUI/AAAAAAAADLs/v1TCjvFx6yE5qOcvW38YfwjgRqtW4HYkACLcBGAsYHQ/s400/Resimli%2B%25C5%259Eiirim-205.jpg" width="400" /></a></div><div class="MsoNoSpacing"><br style="mso-special-character: line-break;" /><!--[endif]--></div><div class="MsoNoSpacing">İçi boş insanın, başı hava dadır</div><div class="MsoNoSpacing">Edepsiz insanın, aklı kova dadır</div><div class="MsoNoSpacing">Hep ister inanın, otlar ova dadır</div><div class="MsoNoSpacing">Hak adalet bilmez, yazanı unutur</div><div class="MsoNoSpacing"><br /></div><div class="MsoNoSpacing">Elden ne gelir ki, deyip sakın susma<br />Harami şerrinden, sinip sakın pusma</div><div class="MsoNoSpacing">Sen ben susarsam, daha ister yosma</div><div class="MsoNoSpacing">Hak adalet bilmez, mizanı unutur</div><div class="MsoNoSpacing"><br /></div><div class="MsoNoSpacing">Önce yönetimi, sözleriyle asar</div><div class="MsoNoSpacing">Sonra ‘fakirim’ der, kalıbını basar</div><div class="MsoNoSpacing">Ele fırsat geçer, devlete kin kusar</div><div class="MsoNoSpacing">Hak adalet bilmez, kazanı unutur<br style="mso-special-character: line-break;" /><!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br style="mso-special-character: line-break;" /><!--[endif]--></div><div class="MsoNoSpacing">Belki oy vermiştir, partiye adaya<br />Girip yatar gayri, evindeki odaya<br />En doğru odur ki, dalar dedi koduya</div><div class="MsoNoSpacing">Hak adalet bilmez, hazanı unutur</div><div class="MsoNoSpacing"><br /></div><div class="MsoNoSpacing">Seçilmiş bir şekil, her şeyi o bilir<br />Niye öyle yaptın, diyenler ekilir<br />Ben bilirim der, karşına dikilir</div><div class="MsoNoSpacing">Hak adalet bilmez, bozanı unutur</div><div class="MsoNoSpacing"><br /></div><div class="MsoNoSpacing">Üç kuruşu vardır, başı hava dadır <br />Unutur selamı, aklı tava dadır</div><div class="MsoNoSpacing">Sabiler hakkı yer, otlar yuva dadır</div><div class="MsoNoSpacing">Hak adalet bilmez, ozanı unutur</div><div class="MsoNoSpacing"><br /></div><div class="MsoNoSpacing">Feyzullah Kırca<br />Akbaşlar Mahallesi / Dursunbey</div><br />feyzullah kırcahttp://www.blogger.com/profile/15806523014410968605noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2221776905360131982.post-29561606035695563082020-04-19T12:28:00.000+03:002020-04-19T12:28:15.320+03:00GEL ÖMÜR GÖZLÜM<br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-bp4PuDcEDqg/XpwZbttIjZI/AAAAAAAADLA/azxXShIJs4kUWlbHoB_0ELhorQDgaOk1ACLcBGAsYHQ/s1600/Resimli%2B%25C5%259Eiirim-204a.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1200" height="266" src="https://1.bp.blogspot.com/-bp4PuDcEDqg/XpwZbttIjZI/AAAAAAAADLA/azxXShIJs4kUWlbHoB_0ELhorQDgaOk1ACLcBGAsYHQ/s400/Resimli%2B%25C5%259Eiirim-204a.jpg" width="400" /></a></div><div class="MsoNoSpacing"><br style="mso-special-character: line-break;" /><!--[endif]--></div><div class="MsoNoSpacing">İnsan bazen hüzün, bazen dolar neşe<br />Bazen solar yüzün, dönersin güneşe<br />Bahar salar güzün, vuslat doysan eşe</div><div class="MsoNormal">Süsüm, diğer yanım, gel kömür gözlüm</div><div class="MsoNoSpacing">Gel eşim, gel karım, bu ulvi bir emek<br />Gel! El veren yarım, birlik huzur demek<br />Gül! Benim gülzârım, yeriz getir yemek<br />Süsüm, değer canım, gel ömür gözlüm<br style="mso-special-character: line-break;" /><!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br style="mso-special-character: line-break;" /><!--[endif]--></div><div class="MsoNoSpacing">Yokluğun bir ölüm, al beni yanına</div><div class="MsoNoSpacing">Bende seven kulum, kan olsam canına<br />Haykırman bir zulüm, yansıtma anına<br />Süsüm, seher tanım, gel samur gözlüm</div><div class="MsoNoSpacing"><br /></div><div class="MsoNoSpacing">Çok ekelim darı, sana olurum uşak</div><div class="MsoNoSpacing">Saçın kumral sarı, kaşın kür, yumuşak </div><div class="MsoNoSpacing">Gençliğin baharı, bele sardım tuşak</div><div class="MsoNoSpacing">Süsüm ciğer kanım, gel yağmur gözlüm</div><div class="MsoNoSpacing"><br /></div><div class="MsoNoSpacing">Feyzullah Kırca<br />Akbaşlar Mahallesi / Dursunbey</div><br />feyzullah kırcahttp://www.blogger.com/profile/15806523014410968605noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2221776905360131982.post-74516378640126750972020-04-12T12:22:00.000+03:002020-04-12T12:22:00.053+03:00ÖLÜNCE BİTMEZ<br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-wvtb63_hAqI/XpLdgDNDggI/AAAAAAAADKU/xy2XDzd5TjUEmZ51sBnoE8a2SNpd7LNBQCLcBGAsYHQ/s1600/Resimli%2B%25C5%259Eiirim-203.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1200" height="266" src="https://1.bp.blogspot.com/-wvtb63_hAqI/XpLdgDNDggI/AAAAAAAADKU/xy2XDzd5TjUEmZ51sBnoE8a2SNpd7LNBQCLcBGAsYHQ/s400/Resimli%2B%25C5%259Eiirim-203.jpg" width="400" /></a></div><div class="MsoNormal"><br /></div><div class="MsoNormal">Uzanır dikçe</div><div class="MsoNormal">Son salda yatar,</div><div class="MsoNormal">Dünya döndükçe</div><div class="MsoNormal">Gün doğar, batar.</div><div class="MsoNormal"><br /></div><div class="MsoNormal">Sen ben fukara</div><div class="MsoNormal">Rızkın var, ara</div><div class="MsoNormal">Düşmezsin dara<br />Allah var yeter.</div><div class="MsoNormal"><br />Gözü kara kul</div><div class="MsoNormal">Tek dert para pul</div><div class="MsoNormal">Gel hak yolu bul</div><div class="MsoNormal">Bil sonun beter.<br style="mso-special-character: line-break;" /><!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br style="mso-special-character: line-break;" /><!--[endif]--></div><div class="MsoNormal">Ölünce bitmez</div><div class="MsoNormal">Sade söz yetmez</div><div class="MsoNormal">Kim amel etmez </div><div class="MsoNormal">Yanar, öz biter.</div><div class="MsoNormal"><br /></div><div class="MsoNormal">Doğruyu dışlar</div><div class="MsoNormal">Şeytanı hoşlar</div><div class="MsoNormal">Ey! Günah işler<br />Ateş var çiter.</div><div class="MsoNormal"><br /></div><div class="MsoNormal">Kuranı oku<br />Özünde doku</div><div class="MsoNormal">Mis, amber koku</div><div class="MsoNormal">Allahtan kader.</div><div class="MsoNormal"><br /></div><div class="MsoNormal">Duasız asla</div><div class="MsoNormal">Göz, yaşlı ısla</div><div class="MsoNormal">O’na sırt yasla</div><div class="MsoNormal">Bulmaya keder.</div><div class="MsoNormal"><br /></div><div class="MsoNormal">Feyzullah Kırca<br />Akbaşlar Mahallesi / Dursunbey</div><br />feyzullah kırcahttp://www.blogger.com/profile/15806523014410968605noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2221776905360131982.post-29114184897962312382020-04-12T12:19:00.000+03:002020-04-12T12:19:14.079+03:00HUZURU BİLELİM<br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-Ap96lfH0PD4/XpLc7emmEbI/AAAAAAAADKM/pe7CEE2gEFwUU8FOY301oNErd7N0hHuZgCLcBGAsYHQ/s1600/Resimli%2B%25C5%259Eiirim-202.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1200" height="266" src="https://1.bp.blogspot.com/-Ap96lfH0PD4/XpLc7emmEbI/AAAAAAAADKM/pe7CEE2gEFwUU8FOY301oNErd7N0hHuZgCLcBGAsYHQ/s400/Resimli%2B%25C5%259Eiirim-202.jpg" width="400" /></a></div><div class="MsoNoSpacing"><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt;"><br />İmanın sinesinde birlik, <o:p></o:p></span></div><div class="MsoNoSpacing"><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt;">Ey sağa ve sola sapanlar<br />Bozulmasın yine de dirlik<br />Gafletle cahillik yapanlar<br /><br />Ebedi huzuru bilelim<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNoSpacing"><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt;">Kuran’ın yoluna gelelim<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNoSpacing"><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt;">Karanlık geceyi delelim<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNoSpacing"><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt;">Kırılsın kurulu kapanlar<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNoSpacing"><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt;"><br />Hakikate çağıran varken<br />Mevla bize en ulu yarken<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNoSpacing"><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt;">Geç değil henüz daha erken<br />Bilin paraya pula tapanlar<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNoSpacing"><br /></div><div class="MsoNoSpacing"><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt;">Varlık işlenmiş bir ibrişim<br />Sonsuz huzur için girişim <br />Allah’a kulluk benim işim<br />Bilmez bunu haktan kopanlar<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNoSpacing"><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt;"><br />Feyzullah Kırca<br />Akbaşlar Mahallesi / Dursunbey<o:p></o:p></span></div><br />feyzullah kırcahttp://www.blogger.com/profile/15806523014410968605noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2221776905360131982.post-29529209814980178572020-04-02T18:59:00.001+03:002020-04-02T18:59:40.618+03:00SEVGİLİ PEYGAMBERİM<br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-6J5A3CjYVp0/XoYLxuEY6QI/AAAAAAAADIs/uhi1FDCXm54JY0OhyJdDoRwsOyblbzDgwCLcBGAsYHQ/s1600/Resimli%2B%25C5%259Eiirim-200a.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1200" height="266" src="https://1.bp.blogspot.com/-6J5A3CjYVp0/XoYLxuEY6QI/AAAAAAAADIs/uhi1FDCXm54JY0OhyJdDoRwsOyblbzDgwCLcBGAsYHQ/s400/Resimli%2B%25C5%259Eiirim-200a.jpg" width="400" /></a></div><div class="MsoNormal"><br /></div><div class="MsoNormal">Sevgili peygamberim;<br />O hep ömrünü serdi, insan kurtuluşuna</div><div class="MsoNormal">Çocukları severdi, okşar yetim başına<br />İnsan ayrımı olmaz, değerliydi her canlı<br />Herkese özen verdi, severdi oluşuna.<br /><br />Sevgili peygamberim;<br />Kendisine yapılan, kötülüğe aldırmaz<br />Ve gaflete kapılan, bir kulu daldırmaz<br />Nefreti kini bilmez, sevecen ve vicdanlı<br />Doğruluktan sapılan, hiçbir sözü kaldırmaz<br /><br />Sevgili peygamberim;<br />Suçlu bile olsalar, kimseyi utandırmaz<br />Zorda bile kalsalar, insanları kandırmaz</div><div class="MsoNormal">Söylenen sözü bölmez, dinlemekten yanlı<br />Yorgun bile olsalar, ben sıkıldım sandırmaz<br /><br />Sevgili peygamberim;</div><div class="MsoNormal">Hem alçak gönüllüydü, büyüklük taslamazdı</div><div class="MsoNormal">En emin insan oydu, hem de e<span style="letter-spacing: -.05pt;">mân</span> ıslamazdı<br />Kahkaha ile gülmez, güler yüzüyle şanlı<br />Atalet kem bir huydu, yan gelip yaslamazdı</div><div class="MsoNormal"><br /></div><div class="MsoNormal">Sevgili peygamberim;</div><div class="MsoNormal">Dilenciyi hoş görmez, olmazdı ataletli<br />Zulme rıza göstermez, adil ve adaletli<br />Asla intikam almaz, hoşgörülü irfanlı<br />Boş zamana es vermez, bil gece ibadetli<br style="mso-special-character: line-break;" /><!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br style="mso-special-character: line-break;" /><!--[endif]--></div><div class="MsoNormal">Sevgili peygamberim;</div><div class="MsoNormal">İsteyene yok demez, elde varsa verirdi<br />Bil ki kendisi yemez, yoksulu görürdü<br />İyilik eder yılmaz, dost düşmana sanlı<br />Övgüyü önemsemez, hak yemeyi yerirdi.</div><div class="MsoNormal"><br /></div><div class="MsoNormal">Sevgili peygamberim;</div><div class="MsoNormal">Geceye vuran ayken, ümit kesmez, erkendi <br />En sevgili kuluyken, Allah’tan çok korkandı <br />Rabbi çaresiz kılmaz, gece sabahlı, tanlı<br />Varlık gayesi oyken, ‘Rabbim affet’ der kendi<br style="mso-special-character: line-break;" /><!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br style="mso-special-character: line-break;" /><!--[endif]--></div><div class="MsoNormal">Sevgili peygamberim;</div><div class="MsoNormal">Kara çalmaya siper, yalan sözü hep yerdi</div><div class="MsoNormal">Yumuşak huylu kibar, hem de konuk severdi<br />Gelen ayakta kalmaz, üst yoksa yer tabanlı</div><div class="MsoNormal">Hem gösterir itibar, hem kalkıp da yer verdi</div><div class="MsoNormal"><br />Sevgili peygamberim;</div><div class="MsoNormal">Hiç günah işlemedi, dedi kodu yapmadı <br />Kimseyi fişlemedi, asla puta tapmadı<br />Yüzü ay gibi solmaz, sarsılmayan imanlı<br />Soruları hiçlemedi, hak yolundan sapmadı<br /><br />Sevgili peygamberim;</div><div class="MsoNormal">Cennete giden yolun, huzuru derişidir<br />Canlar da İslam bolun, kemale erişidir<br />Başka bir elçi gelmez, O son elçi ve anlı<br />Yaşayan her bir kulun, tek amel kirişidir.</div><div class="MsoNormal"><br />Feyzullah Kırca</div><div class="MsoNormal">Akbaşlar Köyü / Dursunbey</div><br />feyzullah kırcahttp://www.blogger.com/profile/15806523014410968605noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2221776905360131982.post-6308822100442098552020-04-01T16:27:00.000+03:002020-04-01T16:28:57.091+03:00YÜRÜYORUM EZELE<br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-rcjXRBt2mbc/XoSWp4SaMHI/AAAAAAAADH8/mV3aLnRM1S0EVcgYuX3hkR2stOnr6VgdQCLcBGAsYHQ/s1600/Resimli%2B%25C5%259Eiirim-199.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1200" height="266" src="https://1.bp.blogspot.com/-rcjXRBt2mbc/XoSWp4SaMHI/AAAAAAAADH8/mV3aLnRM1S0EVcgYuX3hkR2stOnr6VgdQCLcBGAsYHQ/s400/Resimli%2B%25C5%259Eiirim-199.jpeg" width="400" /></a></div><div class="MsoNoSpacing"><span style="font-family: "times new roman" , "serif";"><br />Nereye gidiyorsun, demişler bir dervişe,<br />Yolculuk ediyorum, rastlaşalım ermişe <br />Çiçekleri ezmeden, gönülleri üzmeden<br />Diyarlar didiyorum, gül kokusu dermişe.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNoSpacing"><br /></div><div class="MsoNoSpacing"><span style="font-family: "times new roman" , "serif";">Evvelden geliyorum, yürüyorum ezele<br />Sözlerden eliyorum, varmak için özele<br />Yorulup da bezmeden, bilgileri süzmeden<br />Geçmişten biliyorum, ulaşılmaz güzele<br style="mso-special-character: line-break;" /><!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br style="mso-special-character: line-break;" /><!--[endif]--><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNoSpacing"><span style="font-family: "times new roman" , "serif";">Yolların sır kolu var, kimi cennete akar <br />Herkesin bir yolu var, kimi kor od’a çıkar<br />Ölümü sezmeden, azıkları düzmeden<br />Bir imansız ölü ver, cehennem seni yakar<br /><br />Ya Allah’a baş eğer, kimselere eğmezsin<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNoSpacing"><span style="font-family: "times new roman" , "serif";">Ya başın taşa eğer, hiç bir şeye değmezsin<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNoSpacing"><span style="font-family: "times new roman" , "serif";">Kâtip günah yazmadan, can vererek sızmadan<br />Uz gelsin, başa değer; sanma kefen giymezsin<br /><br />Güzel haber yollayıp, neşeli güldüren var<br />Deprem ile sallayıp, neşeyi böldüren var<br />Mezarını kazmadan, akıl takın gezmeden<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNoSpacing"><span style="font-family: "times new roman" , "serif";">Örümcekle kollayıp, sinekle öldüren var<br /><br />Bir virüsle yoklayıp, hidayete getirir<br />Çığ altında saklayıp, kurtarmaya yetirir<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNoSpacing"><span style="font-family: "times new roman" , "serif";">İnanıp da azmadan, son nefesi dizmeden<br />Gör! Senide haklayıp, ansız ömrün bitirir<br /><br />Dedi sözü bitirdi, edecek bir sözüm yok<br />Baktı gözü bitirdi, gidecek yüzüm yok <br />Nasip aldım süzmeden, yol aldım huzmeden<br />Artık yazı bitirdi, kaybedecek güzüm yok…<br /><br />Feyzullah Kırca<br />Akbaşlar Mahallesi / Dursunbey<o:p></o:p></span></div><br />feyzullah kırcahttp://www.blogger.com/profile/15806523014410968605noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2221776905360131982.post-34526947678554645162020-03-27T22:08:00.000+03:002020-03-27T22:09:12.344+03:00ŞU VİRÜS DE VAR MI KAŞ GÖZ<div class="_5pbx userContent _3576" data-ft="{"tn":"K"}" data-testid="post_message" id="js_2" style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.38; margin-top: 6px;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-vQBoWSuoPT8/Xn5O-bogwXI/AAAAAAAADHU/4NDhYEvv0zw9praur9L8AlU9vgLo2tpgQCLcBGAsYHQ/s1600/Resimli%2B%25C5%259Eiirim-198a.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1200" height="266" src="https://1.bp.blogspot.com/-vQBoWSuoPT8/Xn5O-bogwXI/AAAAAAAADHU/4NDhYEvv0zw9praur9L8AlU9vgLo2tpgQCLcBGAsYHQ/s400/Resimli%2B%25C5%259Eiirim-198a.jpg" width="400" /></a></div><div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">1<br />İlk belirti yüksek ateş, kuru öksürük sonrası<br />Haftasına yavaş yavaş, nefes darlığı yapıyor,<br />Hapşırmayla baş ağrıyor, böbrek yetmezlik sırası<br />Şu virüs de var mı kaş göz, insanlık kime tapıyor<br />Yanar dünya harlandı köz, gafil gözleri kapıyor.</div><div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">Salgın kayırmaz çölleri; enişte, elti, kayın<br />Suyla sabunla elleri, yirmi saniye yıkayın<br />Mesafe de hep ileri, bir metre de tıkayın<br />Şu virüs de var mı kaş göz, insanlık kime tapıyor<br />Yanar dünya harlandı köz, cahiller hala sapıyor.</div><div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">Öksürük ve hapşırıkta, tek mendil kullanıp atın<br />Ya da bir kolu kırıp da, ağzı dirsekle kapatın<br />Toka yapma sarılıp da, tedbir alıp riski satın<br />Şu virüs de var mı kaş göz, insanlık kime tapıyor<br />Yanar dünya harlandı köz, sanki kıyamet kopuyor.</div><div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">Göze, ağız ve buruna, elinizle dokunmayın<br />Kapalı alan koruna, cam çerçeve kapanmayın<br />Havlu yıkanıp kuruna, ama ortak kullanmayın<br />Şu virüs de var mı kaş göz, insanlık kime tapıyor<br />Yanar dünya harlandı köz, hala kötülük sepiyor.</div><div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">Doksan derece de suyla, yıkayın deterjan katıp<br />Giysilere karşı böyle, mikroba yollar kapatıp<br />Düzenli birer uykuyla, dinç kalın yeterli yatıp<br />Şu virüs de var mı kaş göz, insanlık kime tapıyor<br />Yanar dünya harlandı köz, her yerde zulüm tipiyor.</div><div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">Meyve, bol sıvı tüketip, dengeli beslenin sizde<br />Gezmeyi de iptal edip, yurt dışına gitme tez de<br />Gidip geldiysen sabredip, evinde kal kırıp diz de<br />Şu virüs de var mı kaş göz, insanlık kime tapıyor<br />Yanar dünya harlandı köz, ayaklar sokak tepiyor.</div><div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">Dezenfekte olsun her yer, temas edilince bakın<br />Soğuklama varsa eğer, hiç ihmalsiz maske takın<br />Ya tedaviye gidi ver, ya onlar gelsin bırakın<br />Şu virüs de var mı kaş göz, insanlık kime tapıyor<br />Yanar dünya harlandı köz, neden, kim ne napıyor?</div><div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">2<br />Okuluna gidemeyip, Suriye’de bomba yemek<br />Çamur ve çapak demeyip, kaçışırken bin bir emek<br />Bir varil neft edemeyip, ağlayarak ölüme gülümsemek<br />Şu virüs de var mı kaş göz, insanlık kime tapıyor<br />Yanar dünya harlandı köz, insan insanı çapıyor?</div><div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">Demokrasi diye gelip, gezen postalla ezilmek<br />Feryatlarla dehliz delip, kör kurşunlara dizilmek<br />Ar, namus, talan edilip; Irak da evde büzülmek<br />Şu virüs de var mı kaş göz, insanlık kime tapıyor<br />Yanar dünya harlandı köz, insan insanı çarpıyor.</div><div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">Çoktan gelecekti gayrı, Libya hazırdı bahara<br />Kalmadı kendine hayrı, yanıyor koca sahara<br />Dalıp sevdiğinden ayrı, bebek doldu kıyılara<br />Şu virüs de var mı kaş göz, insanlık kime tapıyor<br />Yanar dünya harlandı köz, denizler ceset serpiyor.</div><div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">Afrika açlıktan ölür, biz yedik mi yeterince<br />Mısır darbede boğulur, Yemen daha beterince<br />Orta doğu yangını bulur, yanar sahalar derince<br />Şu virüs de var mı kaş göz, insanlık kime tapıyor<br />Yanar dünya harlandı köz, petrol eceli kırpıyor.</div><div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">Oluk oluk kanlarımız, nice dereden akar ya<br />Uygur insanlarımızı, Çin zulmü ölüm kusar ya<br />Keşmir’deki canlarımız, öz yurtlarında parya<br />Şu virüs de var mı kaş göz, insanlık kime tapıyor<br />Yanar dünya harlandı köz, canlar kanadın çırpıyor.</div><div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">Filistin bir hapishane, ilaç yok, yiyecek yoktur<br />Elinde bıçak bahane, ölüme diyecek yoktur<br />Katil İsrail bir tane, zulmünü giyecek yoktur<br />Şu virüs de var mı kaş göz, insanlık kime tapıyor<br />Yanar dünya harlandı köz, sualsiz kurşun serpiyor.</div><div style="display: inline; font-family: inherit; margin-top: 6px;">Feyzullah kırca 25.03.2020<br />Akbaşlar Mahallesi / Dursunbey</div></div><div class="_3x-2" data-ft="{"tn":"H"}" style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px;"><div data-ft="{"tn":"H"}" style="font-family: inherit;"><div class="mtm" style="font-family: inherit; margin-top: 10px;"><div class="_2a2q _65sr" style="font-family: inherit; height: 500px; margin-left: -12px; margin-right: -12px; overflow: hidden; position: relative; width: 500px;"><a ajaxify="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10220390700611806&set=pcb.10220390701571830&type=3&__tn__=HH-R&eid=ARANnmnitRReKSjqzA4LbYPdt__LnmxrX7i-Q7VPMZ53u_Sel-RJYVb85QTimnE8xPZj0CB6kAJNw0ME&size=1200%2C800&source=13&player_origin=story_view" class="_5dec _xcx _487t" data-ploi="https://scontent.fist6-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/90814992_10220390700691808_941225942431301632_o.jpg?_nc_cat=110&_nc_sid=8024bb&_nc_oc=AQkThs8ESW3n9ot0LgdoamKgb2FQxo92VMqW2EU5an12dHNFN2xOYhxJxiYonJdlB8U&_nc_ht=scontent.fist6-1.fna&oh=63a1a923e07efb09e048d540adc0e337&oe=5EA3D865" data-plsi="https://scontent.fist6-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-0/p640x640/90814992_10220390700691808_941225942431301632_o.jpg?_nc_cat=110&_nc_sid=8024bb&_nc_oc=AQkThs8ESW3n9ot0LgdoamKgb2FQxo92VMqW2EU5an12dHNFN2xOYhxJxiYonJdlB8U&_nc_ht=scontent.fist6-1.fna&_nc_tp=6&oh=e6b762f103b0710e0f70eff3e47a1c89&oe=5EA58E84" data-render-location="permalink" href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10220390700611806&set=pcb.10220390701571830&type=3&__tn__=HH-R&eid=ARANnmnitRReKSjqzA4LbYPdt__LnmxrX7i-Q7VPMZ53u_Sel-RJYVb85QTimnE8xPZj0CB6kAJNw0ME" id="u_0_13" rel="theater" style="color: #385898; cursor: pointer; display: block; font-family: inherit; height: 249px; left: 0px; position: absolute; text-decoration-line: none; top: 0px; width: 500px;"></a></div></div></div></div>feyzullah kırcahttp://www.blogger.com/profile/15806523014410968605noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2221776905360131982.post-80529965951972402112020-03-19T13:18:00.001+03:002020-03-19T13:18:11.101+03:00EZBERİME ALDIM HÜZNÜMÜ<br style="background-color: #f7f7f7; font-family: Georgia, serif; font-size: 15.12px;" /><img src="https://2.bp.blogspot.com/_8OJaA3S2sb4/THB9g6Sk6AI/AAAAAAAAA8Y/n2MegemKTG8/s400/kagit,s%C4%B1%C4%B1rler,s%C4%B1%C4%B1r+g%C4%B1b%C4%B1+sozler,ozlu+sozler,en+guzel+s%C4%B1%C4%B1rler.jpg" style="background-color: #f7f7f7; border: 1px solid rgb(0, 0, 0); font-family: Georgia, serif; font-size: 15.12px; padding: 4px;" /><br style="background-color: #f7f7f7; font-family: Georgia, serif; font-size: 15.12px;" /><br style="background-color: #f7f7f7; font-family: Georgia, serif; font-size: 15.12px;" /><br /><table style="background-color: #f7f7f7; border-collapse: collapse; border-spacing: 0px; box-sizing: border-box; color: black; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px;"><tbody style="box-sizing: border-box;"><tr style="box-sizing: border-box;"><td style="box-sizing: border-box; padding: 0px;"><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="font-size: small;"><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Gecenin kağıdına yazamadım efkarımı,<br style="box-sizing: border-box;" />Sitemim varsın,kalsın yarına,<br style="box-sizing: border-box;" />Ezberime aldım hüznümü,<br style="box-sizing: border-box;" />Yüzün,suretin hayal meyal rüyamda,<br style="box-sizing: border-box;" /><br style="box-sizing: border-box;" />Uykuda tutmadı bak yine !<br style="box-sizing: border-box;" />Sen yoksun diye bu <a href="https://www.edebiyatdefteri.com/gece/siirleri/" style="box-sizing: border-box; color: black; outline: none !important; text-decoration-line: none;" title="Gece şiirleri">gece</a>,<br style="box-sizing: border-box;" />Ey <a href="https://www.edebiyatdefteri.com/gece/siirleri/" style="box-sizing: border-box; color: black; outline: none !important; text-decoration-line: none;" title="Gece şiirleri">gece</a>m ! Yine zifirim,<br style="box-sizing: border-box;" />En <a href="https://www.edebiyatdefteri.com/gunduz/siirleri/" style="box-sizing: border-box; color: black; outline: none !important; text-decoration-line: none;" title="Gündüz şiirleri">gündüz</a>üm ! Neredesin? Haydi ! Aydınlat yüzümü,<br style="box-sizing: border-box;" /><br style="box-sizing: border-box;" />Gecenin kağıdına yazamadım efkarımı,<br style="box-sizing: border-box;" />Yine sana döktüm bak, <a href="https://www.edebiyatdefteri.com/gozyasi/siirleri/" style="box-sizing: border-box; color: black; outline: none !important; text-decoration-line: none;" title="Gözyaşı şiirleri">gözyaşı</a>mın mürekkebini,<br style="box-sizing: border-box;" />Islakken al beni, divit ucuyla,<br style="box-sizing: border-box;" />Sıkı sıkı sar, biraz da sarmala,<br style="box-sizing: border-box;" /><br style="box-sizing: border-box;" />Mühürle kalbimin sayfalarını kaleminin dip ucuyla,<br style="box-sizing: border-box;" />Yak kalbimi ,kasıp kavur,<br style="box-sizing: border-box;" />O deniz gözlerinle serinlik kat içime,<br style="box-sizing: border-box;" />Yaşam kıyılarımda dolaş,<br style="box-sizing: border-box;" />Aman haa ! Sakın uzaklaşma !</span><br /><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;"><br /></span><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;"><br style="box-sizing: border-box;" /><br style="box-sizing: border-box;" />Şiir : Salih Yıldırım</span></span></td></tr></tbody></table>SÖZÜN ÖZÜ - SALİH YILDIRIMhttp://www.blogger.com/profile/03631821602234623613noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2221776905360131982.post-86272306332052139192020-03-12T16:01:00.000+03:002020-03-19T16:18:37.809+03:00ÇARESİZSİNİZ !<div style="background-color: #f7f7f7; font-family: Georgia, serif; font-size: 15.12px;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_8OJaA3S2sb4/S3SbwbDYuuI/AAAAAAAAAyI/CV-PPbpKdEw/s1600-h/%C3%A7aresizsiniz,yaln%C4%B1z,umutsuzlu%C4%9Fun+resmi,mutluluk+resimleri,%C3%A7are,deva,sevgi,huzur,%C3%BCmitsizlik.JPG" imageanchor="1" style="color: #cc0000; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><img border="0" src="https://4.bp.blogspot.com/_8OJaA3S2sb4/S3SbwbDYuuI/AAAAAAAAAyI/CV-PPbpKdEw/s320/%C3%A7aresizsiniz,yaln%C4%B1z,umutsuzlu%C4%9Fun+resmi,mutluluk+resimleri,%C3%A7are,deva,sevgi,huzur,%C3%BCmitsizlik.JPG" style="border: 1px solid rgb(0, 0, 0); padding: 4px;" /></a></div><b><span style="font-family: "times new roman"; font-size: 15.12px; font-style: italic;"><span style="font-size: 19.656px;"></span></span></b><br /><div style="font-weight: bold;"><span style="font-family: "times new roman"; font-size: 15.12px; font-style: italic;"><span style="font-size: 19.656px;">Hayat her zaman cömert davranmıyor insana.</span></span></div><div style="font-weight: bold;"><span style="font-family: "times new roman"; font-size: 15.12px; font-style: italic;"><span style="font-size: 19.656px;">Çoğu zaman yaşamın hoyratlığından muzdarip olup çaresiz kalırsınız.<br />Çare diye nelere kucak açarsınız da o elleriniz hep boş kalır.<br />Aslında çaresizsiniz !!!</span></span></div><div style="font-weight: bold;"><span style="font-family: "times new roman"; font-size: 15.12px; font-style: italic;"><span style="font-size: 19.656px;"><br /></span></span></div></div><div style="background-color: #f7f7f7; font-family: Georgia, serif; font-size: 15.12px; font-weight: bold;"><span style="font-family: "times new roman"; font-size: 15.12px; font-style: italic;"><span style="font-size: 19.656px;">Yanlış anlamayın çaresiz değilsiniz.<br />Sadece acizliğinize bulunmuş panzehirin varlığından habersizsiniz.</span></span><br /><span style="font-family: "times new roman"; font-size: 15.12px; font-style: italic;"><span style="font-size: 19.656px;">Sizi sizden iyi kimse anlamaz !</span></span><br /><span style="font-family: "times new roman"; font-size: 15.12px; font-style: italic;"><span style="font-size: 19.656px;">Boş yere uzaklarda aramayın size yardım edecek birini,</span></span><br /><span style="font-family: "times new roman"; font-size: 15.12px; font-style: italic;"><span style="font-size: 19.656px;">Aslında siz tek başına kalmış kendinizsiniz.<br />Birbirinizi en iyi siz anlarsınız.</span></span></div><div style="background-color: #f7f7f7; font-family: Georgia, serif; font-size: 15.12px; font-weight: bold;"><span style="font-family: "times new roman"; font-size: 15.12px; font-style: italic;"><span style="font-size: 19.656px;"><br /></span></span></div><div style="background-color: #f7f7f7; font-family: Georgia, serif; font-size: 15.12px; font-weight: bold;"><span style="font-family: "times new roman"; font-size: 15.12px; font-style: italic;"><span style="font-size: 19.656px;">Beyhude çabayla boşa zaman kaybetme!</span></span><br /><span style="font-family: "times new roman"; font-size: 15.12px; font-style: italic;"><span style="font-size: 19.656px;">Kandırma boş yere kendini !</span></span><br /><span style="font-family: "times new roman"; font-size: 15.12px; font-style: italic;"><span style="font-size: 19.656px;">Ümidini yitirme, tüketme kendinde ki mevcut hazineyi,</span></span><br /><span style="font-family: "times new roman"; font-size: 15.12px; font-style: italic;"><span style="font-size: 19.656px;">Çaresiz kaldım diye de sakın boş yere hayıflanma!</span></span><br /><span style="font-family: "times new roman"; font-size: 15.12px; font-style: italic;"><span style="font-size: 19.656px;">Çaresizliğin de çaresi bulundu artık bir bakıma,</span></span><br /><span style="font-family: "times new roman"; font-size: 15.12px; font-style: italic;"><span style="font-size: 19.656px;">Hani demin dedim ya,</span></span></div><div style="background-color: #f7f7f7; color: #999999; font-family: Georgia, serif; font-size: 15.12px;"><span style="font-family: "times new roman"; font-size: 15.12px; font-style: italic; font-weight: bold;"><span style="font-size: 19.656px;"><span style="color: black;">'' Çare(siz)siniz '' !!!</span></span></span></div><div style="background-color: #f7f7f7; color: #999999; font-family: Georgia, serif; font-size: 15.12px;"><span style="font-family: "times new roman"; font-size: 15.12px; font-style: italic; font-weight: bold;"><span style="font-size: 19.656px;"><span style="color: black;"><br /></span></span></span></div><div style="background-color: #f7f7f7; color: #999999; font-family: Georgia, serif; font-size: 15.12px;"><span style="font-family: "times new roman"; font-size: 15.12px; font-style: italic; font-weight: bold;"><span style="font-size: 19.656px;"><span style="color: black;"><br /></span></span></span></div><div style="background-color: #f7f7f7; color: #999999; font-family: Georgia, serif; font-size: 15.12px;"><span style="font-family: "times new roman"; font-size: 15.12px; font-style: italic; font-weight: bold;"><span style="font-size: 19.656px;"><span style="color: black;"><br /></span></span></span></div><div style="background-color: #f7f7f7;"><span style="font-family: "times new roman";"><span style="font-size: 19.656px;"><b><i> Salih Yıldırım</i></b></span></span></div><div style="background-color: #f7f7f7; color: #999999; font-family: Georgia, serif; font-size: 15.12px;"><span style="font-family: "times new roman"; font-size: 15.12px; font-style: italic; font-weight: bold;"><span style="font-size: 19.656px;"><span style="color: black;"><br /></span></span></span></div><div style="background-color: #f7f7f7; color: #999999; font-family: Georgia, serif; font-size: 15.12px;"><span style="font-family: "times new roman"; font-size: 15.12px; font-style: italic; font-weight: bold;"><span style="font-size: 19.656px;"><span style="color: black;"><br /></span></span></span></div>SÖZÜN ÖZÜ - SALİH YILDIRIMhttp://www.blogger.com/profile/03631821602234623613noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2221776905360131982.post-46281774616105332722020-02-26T15:16:00.001+03:002020-02-26T15:16:24.562+03:00Güncellenen Hizmet Şartlarımız hakkında daha fazla bilgi edinin<table width=100% cellspacing=0 cellpadding=0 align=center bgcolor=#fafafa> <tr> <td align=center valign=top> <!--[if (gte mso 9)|(IE)]> <table align="center" width="600" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td> <![endif]--> <table width=100% cellspacing=0 cellpadding=0 bgcolor=#fafafa style="max-width: 600px"> <!--Header starts--> <tr> <td align=center valign=top style="padding-top: 20px;padding-bottom: 20px;border-bottom:none;"> <table width=100% cellspacing=0 cellpadding=0> <tr> <td align=left valign=middle style="padding-left: 30px;" class=mobblock> <table align=left cellspacing=0 cellpadding=0> <tr> <td align=left valign=middle> <img style="outline: none; text-decoration: none; display:block;" src=https://ssl.gstatic.com/s2/oz/images/notifications/ppemail/updated_google_logo_new.png width=98 border=0 alt=Google title=Google /> </td> </tr> </table> </td> <td align=right valign=middle style="padding-right: 25px;" class="txt email wid100 mobblock"> <table align=right cellspacing=0 cellpadding=0 class=mobblock> <tr> <td class=txt align=right valign=middle style="font-family: Roboto, Arial, Open Sans, Helvetica, sans-serif;font-size: 10px;line-height: 16px;color: #5F6368;font-weight: 500"><a href=# style="text-decoration: none; color: #5F6368;">1milyonkalem2@gmail.com</a> </td> </tr> </table> <td> </tr> </table> </td> </tr> <!--Header ends--> <!--Body starts--> <tr> <td align=center style="padding-left: 15px;padding-right: 15px;"> <table width=100% cellspacing=0 cellpadding=0> <tr> <td bgcolor=#ffffff style="padding-left: 35px;padding-right: 35px;box-shadow: 0px 1px 2px 1px rgba(0,0,0,0.24); -webkit-box-shadow: 0px 1px 2px 1px rgba(0,0,0,0.24); -moz-box-shadow: 0px 1px 2px 1px rgba(0,0,0,0.24);border-radius: 4px"> <table width=100% cellspacing=0 cellpadding=0> <tr> <td align=center valign=top style="padding-top: 35px"> <a href=# style="text-decoration: none; max-width: 150px; display: block;"> <img src=https://ssl.gstatic.com/s2/oz/images/notifications/ppemail/privacy_header_2x.png width=150 height=auto style="display: block; max-width: 150px; width: 100%; height: auto;"> </a> </td> </tr> <tr> <td align=left valign=top style="padding-top: 35px;font-family: Roboto Regular,Helvetica,Arial,sans-serif;font-size: 14px;line-height: 24px;color: #5F6368"> Hizmet Şartlarımızı iyileştiriyor, daha kolay anlamanız için kolaylaştırıyoruz. Değişiklikler 31 Mart 2020 tarihinde yürürlüğe girecek olup Google hizmetlerini kullanma şeklinizi etkilemeyecektir. </td> </tr> <tr> <td align=left valign=top style="padding-top: 25px;font-family: Roboto Regular,Helvetica,Arial,sans-serif;font-size: 14px;line-height: 24px;color: #5F6368"> Daha ayrıntılı bilgi için <a href=https://accounts.google.com/AccountChooser?Email=1milyonkalem2@gmail.com&continue=https%3A%2F%2Fpolicies.google.com%2Fterms%2Fchanges%3Futm_source%3Dtos-email%26utm_medium%3Demail target=_blank style="text-decoration: none; color: #4285f4;">önemli değişikliklerin bir özetini</a> ve <a href=https://accounts.google.com/AccountChooser?Email=1milyonkalem2@gmail.com&continue=https%3A%2F%2Fpolicies.google.com%2Fterms%2Fchanges%3Futm_source%3Dtos-email%26utm_medium%3Demail%23faq target=_blank style="text-decoration: none; color: #4285f4;">Sık Sorulan Sorular</a> bölümü sağladık. Bir bakışta, işte bu güncellemenin sizin için anlamı: </td> </tr> <tr> <td align=left valign=top style="padding-top: 25px;"> <table width=100% cellspacing=0 cellpadding=0 border=0> <tr> <td width=50 align=center valign=top style="font-family: Roboto Regular,Helvetica,Arial,sans-serif;font-size: 14px;line-height: 24px;color: #5F6368"> • </td> <td align=left valign=top style="font-family: Roboto Regular,Helvetica,Arial,sans-serif;font-size: 14px;line-height: 24px;color: #5F6368"> <strong>Daha iyi okunabilirlik:</strong> Şartlarımız yasal doküman olarak kalmaya devam etse de, daha kolay anlaşılmasını sağlamak için elimizden geleni yaptık. Bunun için faydalı bilgilere bağlantılar ekledik ve açıklamalar sağladık. </td> </tr> <tr> <td width=50 align=center valign=top style="padding-top: 15px;font-family: Roboto Regular,Helvetica,Arial,sans-serif;font-size: 14px;line-height: 24px;color: #5F6368"> • </td> <td align=left valign=top style="padding-top: 15px;font-family: Roboto Regular,Helvetica,Arial,sans-serif;font-size: 14px;line-height: 24px;color: #5F6368"> <strong>Daha iyi iletişim</strong>: Hizmetlerimizde ne zaman değişiklik yapacağımızı (bir özellik eklemek veya mevcut bir özelliği kaldırmak gibi) ve kullanıcının erişimini ne zaman kısıtlayacağımızı veya sona erdireceğimizi açıkça belirttik. Ayrıca hizmetlerimizi kullanmanızı olumsuz etkileyecek bir değişiklik olduğunda bunu size bildirmek için daha fazlasını yapacağız. </td> </tr> <tr> <td width=50 align=center valign=top style="padding-top: 15px;font-family: Roboto Regular,Helvetica,Arial,sans-serif;font-size: 14px;line-height: 24px;color: #5F6368"> • </td> <td align=left valign=top style="padding-top: 15px;font-family: Roboto Regular,Helvetica,Arial,sans-serif;font-size: 14px;line-height: 24px;color: #5F6368"> <strong>Şartlar'a Google Chrome, Google Chrome OS ve Google Drive'ın eklenmesi</strong>: İyileştirilmiş şartlarımız artık Google Chrome, Google Chrome OS ve Google Drive'ı da kapsıyor. Bu hizmetler ayrıca, benzersiz yanlarını anlamanıza yardımcı olacak hizmete özgü şartlar ve politikalar da içeriyor. </td> </tr> <tr> <td width=50 align=center valign=top style="padding-top: 15px;font-family: Roboto Regular,Helvetica,Arial,sans-serif;font-size: 14px;line-height: 24px;color: #5F6368"> • </td> <td align=left valign=top style="padding-top: 15px;font-family: Roboto Regular,Helvetica,Arial,sans-serif;font-size: 14px;line-height: 24px;color: #5F6368"> <strong>Gizlilik Politikamızda değişiklik yok:</strong> <a href=https://accounts.google.com/AccountChooser?Email=1milyonkalem2@gmail.com&continue=https%3A%2F%2Fpolicies.google.com%2Fprivacy%3Futm_source%3Dtos-email%26utm_medium%3Demail target=_blank style="text-decoration: none; color: #4285f4;">Google Gizlilik Politikası'nda</a> herhangi bir değişiklik yapmıyoruz. Ayrıca bilgilerinizi ele alma yöntemimizde de herhangi bir değişiklik yapmadık. Gizlilik ayarlarınızı incelemek ve verilerinizin nasıl kullanıldığını yönetmek için istediğiniz zaman <a href=https://myaccount.google.com target=_blank style="text-decoration: none; color: #4285f4;">Google Hesabınızı</a> ziyaret edebilirsiniz. </td> </tr> </table> </td> </tr> <tr> <td align=left valign=top style="padding-top: 25px;font-family: Roboto Regular,Helvetica,Arial,sans-serif;font-size: 14px;line-height: 24px;color: #5F6368"> <a href=https://support.google.com/accounts/answer/1350409 target=_blank style="text-decoration: none; color: #4285f4;">Kendi Google Hesabını yönetebilecek yaşta</a> olmayan bir çocuğun vasisiyseniz ve onun Google hizmetlerini kullanımını yönetmek için <a href=https://families.google.com/familylink/ target=_blank style="text-decoration: none; color: #4285f4;">Family Link'i</a> kullanıyorsanız Bu değişiklikleri onunla görüşmeye zaman ayırın. </td> </tr> <tr> <td align=left valign=top style="padding-top: 25px;font-family: Roboto Regular,Helvetica,Arial,sans-serif;font-size: 14px;line-height: 24px;color: #5F6368"> Ayrıca hizmetlerimizi kullanırken birbirimizden neler bekleyebileceğimizi ve yeni Şartlarımızı kabul etmezseniz seçenekleriniz hakkında daha fazla bilgiyi <a href=https://accounts.google.com/AccountChooser?Email=1milyonkalem2@gmail.com&continue=https%3A%2F%2Fpolicies.google.com%2Fterms%2Fchanges%3Futm_source%3Dtos-email%26utm_medium%3Demail%23faq target=_blank style="text-decoration: none; color: #4285f4;">Sık Sorulan Sorular</a> bölümümüzde bulabilirsiniz. </td> </tr> <tr> <td align=left valign=top style="padding-top: 25px;font-family: Roboto Regular,Helvetica,Arial,sans-serif;font-size: 14px;line-height: 24px;color: #5F6368"> Google hizmetlerini kullandığınız için teşekkür ederiz. </td> </tr> <tr> <td align=left valign=top style="padding: 0px 0 35px;font-family: Roboto Regular,Helvetica,Arial,sans-serif;font-size: 14px;line-height: 24px;color: #5F6368"> <strong>Google ekibiniz</strong> </td> </tr> </table> </td> </tr> </table> </td> </tr> <!--body ends--> <tr> <td align=left style="padding-left: 15px;padding-right: 15px;padding-top: 30px" class=footer> <table width=100% cellspacing=0 cellpadding=0> <tr> <td style="padding-left: 35px;padding-right: 27px" class=footer> <img src=https://ssl.gstatic.com/s2/oz/images/notifications/ppemail/gs_16q2_welcome_google_logo.png alt=Google title=Google width=100 height=auto style="display: block;"> </td> </tr> <tr> <td align=left class=footer valign=top style="font-family:Roboto,Helvetica,Arial,sans-serif; font-size: 12px; mso-line-height-rule: exactly; color:#707575; line-height:16px; padding-left: 35px;padding-right: 35px;padding-top:25px;"><a href=# style="text-decoration: none; color: #707575;">© 2020 Google LLC, 1600 Amphitheatre Parkway, Mountain View, CA, 94043</a></td> </tr> <tr> <td align=left valign=top style="font-family:Roboto,Helvetica,Arial,sans-serif; font-size: 12px; mso-line-height-rule: exactly; color:#707575; line-height:16px; padding-left: 35px;padding-right: 35px;padding-top:15px;padding-bottom: 105px" class=footer>Bu e-posta, Google'ın Hizmet Şartları'nda yapılan önemli değişiklikleri bildirmek için gönderilmiştir.</td> </tr> </table> </td> </tr> </table> <!--[if (gte mso 9)|(IE)]> </td> </tr> </table> <![endif]--> </td> </tr> </table> Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/11348147681261678800noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2221776905360131982.post-20909550281973621612020-02-23T18:52:00.000+03:002020-03-16T00:25:42.514+03:00 HEVES ETMİŞ ÇOCUK <br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-sbrMJmwQjU0/XlKdUSpEEPI/AAAAAAAABfM/qJUjH54G9z0wbxoU2fGgw53rggfCZx2rACLcBGAsYHQ/s1600/images.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="285" data-original-width="506" height="225" src="https://1.bp.blogspot.com/-sbrMJmwQjU0/XlKdUSpEEPI/AAAAAAAABfM/qJUjH54G9z0wbxoU2fGgw53rggfCZx2rACLcBGAsYHQ/s400/images.png" width="400" /></a></div><br /><br /> Bilmediğin çok şeyler var dostum. Diyerek girdiğim cümlelerim oldu arkadaş arasında.Çok şey biliyorum ama anlatamam şimdi. Bir anlatırsam gündem olur,siyasi kriz olur.Ekonomi bozulur.Dış güçlerin oyununa geliriz.Sosyal medyada trend oluruz ne gerek var şimdi ağrısız başımızı derde sokmaya?Diyerek gizem kattığım cümlelerim söylemlerim çok oldu yalan değil.<br /><br /> İlk başlarda inanlar az değildi hani.Anlat abi benden sır çıkmaz diyeni de gördüm. İnanmış gibi yapıp arkadan söveni de. Direk açık sözlü olup hadi ordan git işine. Senin bildiklerini kim ne yapsin diyip gizemimin gizli kalmasına engel olan arkadaşlar getirdi beni kendime.<br /><br />Gece düştüğü yerde uyuya kalan,ertesi güne planı olmayan ,sadece uyandığı güne şükreden bir adamım ben. Haftalık plan yapmayı bırak günlük plan yapamam.bir telefonla değişir plan program.<br /><br /><b>J</b><b>ohn Lennon üstad ne güzel demiş:</b><br /><b>"Hayat,biz gelecek için planlar yaparken başımızdan geçenlerdir"</b><br /><br />Bu söz tam beni anlatıyor. Tam plan yapayım derken başıma yeni bir olay<br /> geliyor. Bırak gelecek için plan yapmayı , bir haftalık süre için bile program yapamam ben. Belkide o yüzden severim bu sözü.<br /><br /> Bu arada acayip bir huy tebelleş oldu bana bu sıralar.<br /><span style="background-color: white;">Her gün yeni bir şeye ilgi duyarım. Heves edip kendimi hemen inandırırım o işi yapabileceğime. Bir gün bir yazarın hayatını okurum bir kaç eserini araştırırım hemen tamam ben de yazar olacağım derim. Ben de yapabilirim. </span><br /><span style="background-color: white;">Aradan çok az zaman geçer bir film,dizi seyrederim bu senaryo böyle olmamış der bi güzel eleştiririm ben daha iyisini yaparım der işe koyulurum. O branş la ilgili kaynakları toplar az karıştırıp daha el sürmem. Ben ona , </span><br /><span style="background-color: white;">o bana bakar dururuz.</span><br /><span style="background-color: white;">Geçen gün Özdemir Asaf'dan,Cemal Süreyya'dan şiir okurken birden şiir yazarken buldum kendimi.</span><br /><span style="background-color: white;">Hak getire iyi ki tanıdık pilot ,kaptan felan yok çevremde.Onlara heves etmek bile pahalı.</span><br /><span style="background-color: white;">Anlayacağınız heves etmek benim işim. Çok hızlı gaza gelirim. Siz mesleği söyleyin yeter ki bana.Öyle fizibilite felan da </span><span style="background-color: white;"> yok bende ,kısa bi düşünür hemen yaparım derim.</span><br /><span style="background-color: white;"><br /></span>Zaten ne geldiyse başıma bu gereksiz heveslerden geldi. İnsanın bir ölçüsü olur arkadaş! Önce bi kendini bilir dime.? Yeteneğini bil ona göre hareket et sende.<br />İçimdeki ses bana çoçukluğumdan belli der ki; sen de öyle bir yetenek var ki, bir keşfedebilsen!Biri keşfetse! Uff Dünyan değişecek.<br />Çocucukluğumdan belli iç sesim bile bana yalan söyledi. Belki de gereksiz heveslerimin tek sebebi kendisi!<br /><br />Bugün plansız bir şekilde halısaha maçına çağırdılar beni.Ordan dönüyorum şimdi.Adam eksikmiş akıllarına ilk ben gelmişim. Akıllarına ilk ben geldigim için sevineyim mi? Üzüleyim mi? Onu bile kestiremedim.<br />Dönüş yolunda kendi kendime iç sesimle konuşurken buldum kendimi. Ona cevap veriyordum.Galiba yanımdan geçenlerde de duydu.<br />- Yok yok yokk... benden futbolcu felan olmaz .<br /><br /><b>""Oysa ki :büyük hayaller kuran ,sıradan insanlardık"</b><br /><b>Salih Yıldırım</b><br /><br /><br /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Az önce bakkaldan aldığım çekirdeği çitlerken, hayalere dalıp, çekirdeğin kabuğunu yere düşürdüm. Eğilip alırken birden aklıma bu söz geldi. Hazır iç sesimde ortada yokken , öyle ulu orta bir söz de ben söyleyeyim dedim...</span><br /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /></span><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /></span><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /></span><br /><br /><span style="color: white;"><span style="background-color: white; font-family: , "blinkmacsystemfont" , "segoe ui" , "roboto" , "helvetica neue" , "arial" , sans-serif , "apple color emoji" , "segoe ui emoji" , "segoe ui symbol"; font-size: 16px;">John Lennon</span></span>SÖZÜN ÖZÜ - SALİH YILDIRIMhttp://www.blogger.com/profile/03631821602234623613noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2221776905360131982.post-67780768195865869322020-02-13T17:03:00.000+03:002020-02-13T17:03:58.303+03:00Temsiliyet<div class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-size: 16.4px; font-stretch: normal; line-height: normal;"><span class="s1" style="font-size: 16.38px;"><img src="blob:https://www.blogger.com/72bed334-06b9-41d2-9ccd-46cda31a3eaa" /></span></div><div class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-size: 16.4px; font-stretch: normal; line-height: normal;"><span class="s1" style="font-size: 16.38px;"><br /></span></div><div class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-size: 16.4px; font-stretch: normal; line-height: normal;"><span class="s1" style="font-size: 16.38px;">İslam zulmü ortadan kaldırıp adaleti tesis etmek için gönderilmiştir. İşte bu da kulluk ile tahakkuk eder. <span class="Apple-converted-space"> </span>Dolayısıyla müslümanlar adaleti tesis edebildikleri nisbetle İslam’ı temsil edebilirler. </span></div>Kaptan Zorhttp://www.blogger.com/profile/04384639307242521516noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2221776905360131982.post-50780223645904432422020-02-12T15:27:00.001+03:002020-02-12T15:27:29.208+03:00Bu benim hayatım <div dir="ltr">Korkunun zamanla bir bağlantısı yoktur. Korku size belirli zaman diliminde sonsuzluğu yaşatır. Bedeninin derinine sinen ölüm korkusu her tarafını kavrar ve seni bırakmaz. Korku senin ucunu göremediğin kuyu misali uzanan ömrünün sandığından ne kadar kısa olduğunu saniyeler içerisinde sana anlatır. Ağzında o kadar acı bir tat bırakır ki sanki dünyanın tüm pisliğini yakmışlar ve sana zorla koklatmışlar gibi hissettirir. Özellikle bir evde babandan dayak yerken seni dışarı çıkıp polise gitme diye o evde zorla tutmaya devam eden babaannen ve deden karşındaysa yüreğin tüm merhametini siler atar. Seni boğarken, döverken; sana bağırır, söverken onlar yaptıklarının doğruluğundan eminlerdir. Hayat birkaç dakika durup sizin yüzünüze gülsün diye beklersiniz. Üzerinize kilitlenen kapıların ardında şiddet görmeye devam eder 3 saat evde zorla tutulursunuz. O evden asla çıkamayacağınıza neredeyse emin vaziyette yalvarırsınız nolur bırakın diye. Çeşitli yalanlar ve vaadler ile evden çıkıp kendi evinize koşup anneniz görmesin darp izlerini diye size yaptırılan makyajı silerek hastaneye koşar darp raporu alır, polise gidip şikayetçi olursunuz. Lakin durum şudur, bir yeriniz kırılmadığı için darp raporu adalete eksik gelir. Daha önce de çeşitli şekillerde davalık olduğunuz babanızın sadece sizinle veya annenizle değil birçok insanla olan darp, şiddet, hakaret, tehdit dosyaları bile adaletçe eksik kalır ve sadece 3 ay uzaklaştırma verilir. 3 ay sonra neler olabileceğinin hesabını kimse yapmaz. Tehlike sezerseniz 3 ay daha uzaklaştırma aldırırsınız ama sonrası yoktur. Çünkü kadının ne ölüsü ne de dirisi değerlidir.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-rTUpwDnfb1Y/XkPvH5VYGyI/AAAAAAAAEu8/06hCY8RMSFU-nyfah1i88kJf8P6Yutj1gCLcBGAsYHQ/s1600/IMG_20200209_140624.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-rTUpwDnfb1Y/XkPvH5VYGyI/AAAAAAAAEu8/06hCY8RMSFU-nyfah1i88kJf8P6Yutj1gCLcBGAsYHQ/s320/IMG_20200209_140624.jpg" width="240" /></a></div><div dir="ltr"><br /></div>.......http://www.blogger.com/profile/02122496691683435554noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2221776905360131982.post-65148056552703852012020-01-19T01:33:00.003+03:002020-01-22T11:06:55.808+03:00EVVEL ZAMAN İÇİNDE ... <br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-s9V6UWjrTVI/XiODEdmbtnI/AAAAAAAABcQ/h20Ug86TenIp3e4fknVunYYBA1S8VGwCACLcBGAsYHQ/s1600/bana%2Bbir%2Bmasal%2Banlat%252Cyazmak%2Bg%25C3%25BCzeldir%252Cilk%2Byaz%25C4%25B1m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="300" data-original-width="492" height="195" src="https://1.bp.blogspot.com/-s9V6UWjrTVI/XiODEdmbtnI/AAAAAAAABcQ/h20Ug86TenIp3e4fknVunYYBA1S8VGwCACLcBGAsYHQ/s320/bana%2Bbir%2Bmasal%2Banlat%252Cyazmak%2Bg%25C3%25BCzeldir%252Cilk%2Byaz%25C4%25B1m.jpg" width="320" /></a></div><div> </div><div><br /></div><div><br /></div><div> Uyumamak için direniyordu çoçuğum ,televizyonda gördüğü çizgi filme bakarken belki de hayaller kuruyordu. Dedim ki ; yavrum gel sana bir masal anlatayım birlikte uyuyalım.<br /><div>''Hangi masalı anlatacaksın baba? ''dedi. </div><div> <b> Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde ...</b></div><div><b><br /></b></div><div><div>Yazmayı çok seven, birbirinden güzel yazılar kaleme alan bir o kadar güzel paylaşımlar yapan çok değerli insanlar varmış bu diyarlarda. Kimisi blog sayfalarında günlük yazılar yazar, kimisi haftalık paylaşımlarda bulunur. fakat bir şekilde yazarmış ve çokça okurmuş. Çünkü bu insanlar için yazı yazmak,yazdıklarını okutabilmek ekmek gibi su gibi hava gibi elzem bir ihtiyaçmış.</div><div><br /></div><div> Yazmak; içini dökmek ,rahatlamak ,ruhunun ihtiyacını karşılamak , varlığını var olanlara anlatabilmekmiş tek gayesi. Gün gelmiş büyük bir tufan kopmuş! Yer yerinden oynamış ! </div><div> Yok yok böyle olmamış( sil o cümleyi).. Aniden olmamış bu tufan. Önce insanlar sosyalleşmek istemiş.Başka arayışlar içerisine girmiş.Bu zaman zarfında teknoloji çok gelişmiş ve haliyle insanlarda çok değişmiş. Bunu fırsata dönüştüren şirketler çok fazla programla, uygulamayla ,oyunla kazanma hırsıyla , insanları baştan çıkarmış . İnsanlar sosyalleşeyim derken bu arayışta kaybolup gitmiş. Rivayet odur denilir ki , dün ne yediğini unutan insan arkadaşının paylaşımlarından yediğini içtiğini takip eder hesap sorar olmuş birbirinden. İnsanlar zamanını hiç için tüketip eğlenir gününü gün eder ne okur ne de yazarmış. </div><div><br /></div><div> Neden sonra anlamış ki , bu gidişe bi son vermek gerekir. Başlamış hemen bir kenara attığı kitapları okumaya. Notlar almış okuduğu kitaplardan.Yeni fikirler gelmiş aklına birden hevesi artmış.Yaşama sevincini artıran havasına ,suyuna kalemine kavuşmuş.Masalda burda bitmiş.</div><div>Gözleri dalan çoçuğum uyumadan tek bir cümle söylemişti.</div><div>''Anlattıklarından hiç bişey anlamadım baba''</div><div><br /></div><div> Evet bende anlamadım yavrum bende ... Yazmadan neden geçirdim onca zamanı?<br />İşte böyle mişli 'zamanlarda kaybolduk biz.! </div><div><br /></div><div> Yazılarını okumaktan zevk aldığım arkadaşlarım ,üstadlarım nerede acaba şimdi? </div><div> Kim bilir? Ne yapıyorlar şimdi ? ...</div></div></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div>SÖZÜN ÖZÜ - SALİH YILDIRIMhttp://www.blogger.com/profile/03631821602234623613noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2221776905360131982.post-88684226279455727592020-01-16T16:17:00.000+03:002020-01-16T16:17:26.773+03:00Gayr-ı kabil-i tahammül<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-IEs0YLoN7Xs/XiBiHa1BIVI/AAAAAAAAGuQ/-RnaPTiltJY7ut_boMu9Ihen1WQLM0YmgCLcBGAsYHQ/s1600/aabuyuk.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="330" data-original-width="510" height="258" src="https://1.bp.blogspot.com/-IEs0YLoN7Xs/XiBiHa1BIVI/AAAAAAAAGuQ/-RnaPTiltJY7ut_boMu9Ihen1WQLM0YmgCLcBGAsYHQ/s400/aabuyuk.jpg" width="400" /></a></div><br /><br /> <div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: small;"><i><b>Şimdi okuyacaklarınız gerçek bir hayat öyküsüdür:</b></i></span></span></span></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><br /></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><br /></div><div align="RIGHT" style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><span style="color: #222222;">“</span><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: small;"><i><b>Lan, kilitli kapıyı bile tekmesiyle kıran bir hayat yaşadım ben.”</b></i></span></span></span></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><br /></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><br /></div><div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: small;"><b>Daktilonun tuşlarına dokunan parmaklarımın özgürlüğünden bile utandığım kahvenin sıcaklığına yorduğum bir telaşla yazılıyor bu öykü; tüm devrimcilerin adına ve yasına...</b></span></span></span></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><br /></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: small;"><b>Size annemin trajik ölümünden seneler önce yaşadığım hapishane yıllarımdan ve çocukluğumdan bahsedeceğim. Mutlu bir aileyken babamı iş kazasında yitirene kadar geçen sürede hiç aşık olamayışımdan yakınacağım mesela. Mesela milyon insanın içinde en kötüsü dediğim öz ağabeyimin hayatımızı nasıl bir zindana çevirdiğini söylerken bile sinirlenmeyeceğim asla, çünkü ben babamdan sükuneti öğrendim.</b></span></span></span></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><a href="https://www.blogger.com/null" name="_GoBack"></a><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: small;"><b>17 yaşımda başladım insan ve hayvan haklarının savunucusu olmaya; nerede bir ezilmiş halk varsa onlar için mücadele etmeye hazırdım. En çok gece çıkardık sokaklara ve hepimizin kendine has bir duvar yazısı şekli olurdu. Bayram'ın fırçasından ayrı gülümserdi koca duvar, Ali'ninkinden apayrı... Bir sembol koyardık hep yazarken bi' nevi artisttik işte. Recep çok severdi bu lafımı.</b></span></span></span></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: small;"><b>Oturup bir ekmeği ateşin yanında bölüşürken gülümserdik. Çünkü, gülmek devrimin en güçlü giriş kelimesidir; bunu bilirdik.</b></span></span></span></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><br /></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: small;"><b>Üniversite yıllarımda sıkı komünisttim. Güzel bir davanın insanlarıydık biz. Asla ölümden, öldürmekten yana olmayan. Güvercinlerim vardı. Onları da özgür bırakmıştım o yıllar, çünkü çok sevdiğin için hiçbir canlıya esir hayatı yaşatamazdın, sevmek sana bu hakkı tanımazdı. Uçtuklarında çok üzülmüştüm, ama bir yanım mutluydu; sol yanım yani.</b></span></span></span></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: small;"><b>85 yılında üniversiteden mezun oldum ve iki yıl sendika çalışmalarına katıldım. Öğretmenlik hayatıma başladığım yıllarda da ötekilenmiş halkın her daim yanındaydım. 85 yılından 92 yılına kadar aktif bir hayatım oldu. 92 yılı benim için 97 yılına kadar sürecek tutukluluk haliydi.</b></span></span></span></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><br /></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: small;"><i><b>Cezaevi yıllarım</b></i></span></span></span></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><br /></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: small;"><b>Cezaevinde daha çok düş kurarsınız, umut hep vardır. Onu öldürmemek için bir saksı menekşe bulundurursunuz yanınızda. Ya bağlama çalmayı öğrenirsiniz ya da sadece bir gün çalarım ümidiyle yanınızda bekletirsiniz. Mutlaka güzel fıkralar anlatan birileri vardır orada ve yahut güzel sesi olan türkücüler...</b></span></span></span></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: small;"><b>Farklı söylenir cezaevinde türkü daha içli yani, daha derinden. Alır götürür sizi başka yerlere, ama hiçbir zaman ağabeyimin o korkunç kalbine değil. Çünkü o çok kötüydü. Bir gün onu da anlatırım. Hiç susmasın öyküler!</b></span></span></span></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: small;"><b>Cezaevi zamanla özgürlüğü unuttuğumuz bir yerdi. Onu ancak görüş günlerinde tekrar tekrar hatırlardık. Hapishane yaşam alanımız olurdu. Yani bir süre dışarıda hayat olmadığına inandırırdık kendimizi. Ta ki görüş gününe kadar...</b></span></span></span></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: small;"><b>Birileri gelirdi; birileri giderdi. Ya hu derdik, “dışarısı” diye bir yer varmış. O an özgürlüğü bir kez daha ve defalarca kıskanırdık.</b></span></span></span></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: small;"><b>Biz bazılarına göre siyasi suçlulardık. Neredeyse hiçbiri bilmezdi ya da bilirdi de belli etmezdi karakollarda ve hücrelerde nasıl dayak yediğimizi.</b></span></span></span></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: small;"><b>Mesela cezaevinden çıktıktan sonra artık çocuk sahibi olamayacağımı bir doktordan öğrendim; yine başka bir hekimden yaşadığım zulümlerden sonra ciğerlerimin su topladığını...</b></span></span></span></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><br /></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: small;"><b>85 yılında hapse girdim 86 yılına kadar adli suçlularla aynı koğuştaydım tıpkı siyasi suçtan yargılanan diğer arkadaşlarım gibi...</b></span></span></span></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: small;"><b>Bir sene boyunca aynı koğuşta tutulduktan sonra bize ayrı bir koğuş verdiler. Kendimize sosyal faaliyetler bulduk; hafta içinde yapılan kitap okuma saatleri gibi...</b></span></span></span></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><br /></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><br /></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: small;"><i><b>Tutuklu kalmak içimizde kalan çocukluğu öldürmedi.</b></i></span></span></span></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: small;"><b>12 yaşındayım babam o zamanlar Kayseri Cezaevi'nde yatmakta olan, Çirkin Kral'ın görüş günlerine gitmeyi hiç ihmal etmiyor ve o günler bir Yılmaz Güney heyecanı sarıyor beni. Babamla aramızda anlaşma yapıyoruz; ben sözümü tutuyorum sonra tutuyoruz cezaevinin yolunu bir odaya varıyoruz. Orada Yılmaz Güney gerçekten tüm gerçekliğiyle orada duruyor. Bana ileride ne olmak istediğimi soruyor ona devrimci olacağımı söylüyorum. Saçımı okşuyor ve gülümsüyor. Yanında getirdiği tahtadan oyma bir araba veriyor bana. Hapishanedekiler yapmış...</b></span></span></span></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: small;"><b>Nasıl mutlu oluyorum. Üzerine bir Yılmaz Güney fotoğrafı yapıştırıp arkadaşlarıma gösterip, “bunu bana Yılmaz amca verdi” diyorum. Kimse inanmıyor, ama ben biliyorum ya, gülümsüyorum.</b></span></span></span></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><br /></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: small;"><b>Cezaevinde 1992- 97 arası mahpusluğum başlamadan önce şakağıma tüm çirkinliğiyle dokunan o emniyet görevlisinin yüzü beliriyor yüzümde, şimdi ölsem diyorum içimden asık suratla gitti derler. İnadına gülümsemek lazım. Gülümsemeye başlıyorum inadına vurmuyorlar beni, hep inadına...</b></span></span></span></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: small;"><b>Bilmem, belki de “gülümseyen ceset mi olur lan?” deyip vazgeçiyorlar öldürmekten.</b></span></span></span></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><br /></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: small;"><i><b>Ölüm orucu</b></i></span></span></span></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><br /></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: small;"><b>Devrimci bir yoldaş tutuklandığı için ve tüm devrimciler adına ölüme yatırdık bedenlerimizi ben de o kişilerin arasındaydım. Elli dört gün ölüm orucu tuttum. Bedenim yavaş yavaş küçüldü, ama vazgeçmedim, ta ki bir kalp taşıdığımızı anlayacakları güne kadar.</b></span></span></span></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><br /></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: small;"><b>Bir keresinde ablam geldi görüşe -annem tutuklu kaldığım sürece beş yıl boyunca hiç uğramadı yanıma. Belki de beni parmaklıkların ardında görmek istemedi. Ana yüreği işte, dedim sonradan öğrendim ne acılar çektiğini- Yanıma yaklaştı bana beni sordu o derece değiştirmişti beni grev. Öz ablam bile tanıyamadı.</b></span></span></span></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: small;"><b>Ölüme yatırılan beden oruçtan çıkmış olsa bile kolay kolay yenileyemiyordu kendisini zor toparlandım. Ayaklanmak bile zordu.</b></span></span></span></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><br /></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><br /></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: small;"><i><b>Banyo günleri</b></i></span></span></span></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><br /></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: small;"><b>Biz özgürlüğe doğru giden günleri sayarken bir yöntem bulmuştuk kendimize.</b></span></span></span></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: small;"><b>Cuma günleri banyo günleriydi ve herkes tahliyesini ona göre hesaplardı. On beş banyo günü, elli banyo günü diye. Ben kaçıncı banyo gününde çıktım, güneşe baktım hatırlamıyorum belki de hatırlamak istemiyorum.</b></span></span></span></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><br /></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: small;"><b>Cezaevinden tahliye olduktan sonra her birimiz bir başka yerlere savrulduk. Zamanla koptuk birbirimizden fakat hayat tüm arsızlığıyla o son lokmayı kursağıma dizdi.</b></span></span></span></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><br /></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><br /></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: small;"><i><b>Annemin ölümü</b></i></span></span></span></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><br /></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><br /></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: small;"><b>Nereye giderseniz gidin hiçbir yol annenizin o kapıya doğru ilerleyip, “kim o” demeye bile yeltenmeden kalbine hızla dokunan bir ağrıyla gidişini size unutturamaz. </b></span></span></span></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: small;"><b>Hızlıca indi merdivenleri; kapıya uyduruk bir hava katan buzlu cama doğru yöneldi.</b></span></span></span></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: small;"><b>Sonra tek el silah sesi...</b></span></span></span></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: small;"><b>Annemi vurdular;kalbi tuzla buz oldu.</b></span></span></span></div><div style="background: #ffffff; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; margin-top: 0.05cm;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: small;"><b>O gitti ve kimsesizliğe mahkumluğum ise hiç bitmedi.</b></span></span></span></div><div style="margin-bottom: 0cm;"><br /></div>Emre KORLUhttp://www.blogger.com/profile/01916595320248269747noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2221776905360131982.post-29989719815420767192019-04-10T17:01:00.003+03:002019-04-10T17:01:58.186+03:00Avê sar<br /><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><em><a href="https://1.bp.blogspot.com/-oCPzjCQzwP8/XK323u9WHdI/AAAAAAAAGsQ/6UZzfaOAS70VOcbClqoaY5Id4XZdNKnwgCLcBGAs/s1600/ave-sar%2B%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1057" data-original-width="719" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-oCPzjCQzwP8/XK323u9WHdI/AAAAAAAAGsQ/6UZzfaOAS70VOcbClqoaY5Id4XZdNKnwgCLcBGAs/s640/ave-sar%2B%25281%2529.jpg" width="434" /></a></em></div><br /><br /><br /><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><em>Önüme koyulan eteklere burun kıvırdığım ve gömleklere gülümsediğim bir çağdan geçiyordum.</em></span><br /><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">“<em>Sar, kemerli geçitlerin altından çıplak ayakla akıp giderken, onun bağırışlarını duymayan insanların arasından geçerken ağlayan adamın omzundaki çuvalda bir başka bedenden arta kalanlar vardı ya da varsayalım <em>hikâye</em></em> <em>böyle başlamadı; o kömür gözlü çocuk <strong>avê sar</strong>ı avucuna doldurup yudumlamadı. Ne güzel olurdu değil mi?</em></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><em> Sar'ın babası daha o doğmadan bir mayının kurbanı olan kardeşinden ayrılan parçaları omzundaki çuvala doldurmamış olsaydı. Yani mayın hiç patlamasaydı. Annesi onu doğururken öldüğü için koca bir eksiklikle yaşamasaydı Sar yahut yaşamaya mecbur bırakılmasaydı.”</em></span><br /><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Benim adım Sar; bu öykünün baş kahramanıyım. Yara almış tek transseksüel kahramanı...</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Doğuşum, ölümün şahidi olduğu için annemin uçsuz bucaksız bir yolmuşum gibi bana bakışına hiç tanık olmadım. Ağrıma giden en büyük şey belki de buydu. Babam üniformasının içine hapsettiği ve asla gün yüzüne çıkarmadığı merhametini benden esirgediğinde henüz burnundan akan sümüğü elinin tersiyle silen o beş yaşındaki çocuktum. Diyarbekir'in sokaklarında yediğim pembe pamuk şekerlerin haricinde şuncacık yaşından hiçbir beklentisi olmayan biriydim sadece. Kendimi bildim bileli kız çocuğu kıyafetlerinden kaçındığım lale devrimdi çocukluğum. Mahallenin haylazıydım; maçlarda hep en çok golü atan ve en çok düşüp dizlerini kanatan.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Amcamın yanında büyüdüm. Yengem üzerimde anne rolünü üstlenen kendi halinde bir kadındı; giysileri Diyarbekir toprağı kokan. En çok o kokuyu sevdim. Önüme koyulan eteklere burun kıvırdığım ve gömleklere gülümsediğim bir çağdan geçiyordum. Kimse bana karışmıyordu. Hep öyle olacak zannetmiştim. İleride yağız bir genç olacaktım ve saçlarımı uzamadan hemen kestirecektim. <em>Esmerliğin babana çok benziyor</em>, diyeceklerdi. Gözlerin aynı o...</span><br /><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Babaannemin kurduğu yer sofralarında geleceğimi düşlerken bulacaktım kendimi ve sonra o ellerini görecektim, kışın hep çatlayan tenini, birçok şeye geç kalmışlığımı yüzüme vuracaklardı. Odama kapanacaktım sonra. Babamın <em>polis olmanı istiyorum</em>, bağırışları arasında geleceğime asla bir şekil veremeyecek olmanın çaresizliğini yaşayacaktım. <em>“Çünkü biz babamla hiç anlaşamadık o benim boyun eğmemi istedi, ben dik başlı olmayı seçtim. Sanırım bizi ayıran onun otoritesiydi. Bir ipe tutundum koptu işte. Düğüm de işe yaramadı. İki yabancı olduk birbirimize.”</em></span><br /><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Erişkin biri olduğumda içimde taşıdığım erkeğe zarar vermeye çalışan bir şehirde hayatta kalma mücadelesinin içinde buldum kendimi. Bir adamla evlenmemi isteyecek kadar transseksüel kimliğimi bastırmaya çalıştı Diyarbekir. Çünkü bu şehir başkaydı. Çünkü bu şehirde senden başka herkesin sözü geçerdi. Vajinanı kollamanı söyleyen ürkek kadınlar yüzünden yanlışlıkla bekaretim giderse korkusuna kapılırdın, düşersem bir kaza olursa, diye...</span><br /><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Baskılar üzerimde çoğaldıkça ben de ağırlaştım. Ankara'ya nasıl gittimse, İstanbul'a da öyle kaçtım. Üzerimdeki pantolon ve gömlekten başka hiçbir şeyim yoktu. <em>Kıştı. Açtım. Parasızdım. </em>İşte tam da böyle kısa cümleler kuruyordum, susamayayım, diye. Susamak var ya, hele ki meteliğin yoksa ölüm gibi bir şeydi. Açlığa bir şekilde alışıyordun, ama dilin damağın kuruduysa bu bir işkence halini alıyordu.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><em>Taksim Meydanı'nda seks işçiliği yapmam için zorlandığımda kurumuş dudaklarımın arasından çıkan ‘hayır’ yanıtıyla nasıl düştüysem yere ve ucu sivri ayakkabısından gelen darbeyi nasıl yediysem bacak aramdaki en hassas yere üzerimdeki son kıyafetim nasıl kan olduysa o kadar öldürdü beni İstanbul.</em></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Adım Sar, bir transseksüel erkeğim...</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><em>Babaannen çok hasta</em>, bahanesiyle Diyarbekir'e dönmek zorunda bırakılan yirmisine henüz basmamışken annesinin kardeşi tarafından, kemerle günlerce canı yakılan, kalorifere bileklerinden zincirlenen bir berfin çiçeğiyim. Üzerine türküler yakılan şehirden geliyorum Diyarbekir'den. Bedenimin ağırlığı ellisine ulaşmamışken trans erkek olduğum halde Kadın Sığınma Evi'nde yaşamak zorunda bırakılanım ben.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><em>Sana ne yaptılar, </em>diye soran polise tehditlerden korktuğu için, “<em>hiçbir şey</em>” yanıtını veren o insanım. Açlığını dindirmek için birazcık suyun içine oradan buradan bulduğu bir tutam şekeri karıştırıp içen o yağız çocuğum. Ankara'nın soğuk sokaklarında, İstanbul'un ayazında günlerce sokakta yaşayıp tacize uğrayan Sar'ım ben; çocukluğumdaki lakabımla mahallenin Çetosu, ama en çok insanım.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Akrabalarının ölüm tehditlerinden sürekli kaçan, bir telefon numarasına bile iki yıl sığınabilen, kaybettiği kimliğini bir evi olmadığı için tekrar eline alamayan bunun için, ağrılarını dindiremeyen, hastaneye bile gidemeyen, göz önünde olmaktan kaçınan ah orayım! <em>Diyarbekir'im. </em>Akrabasının kurşununa hedef olan, <em>şükürler olsun sıyırıp geçti</em>, diye gözlerinde donup kalan yaşlarla inadına gülümseyen, belki de bir ezidiyim, sesim, sessizim!</span><br /><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">“<em>Başka bir şehirdeyim şimdi. Bir öykü daha yazılıyor bir yerlerde. Mücadelemin kadınıyla dolaşıyorum, o bize yasak edilen sokakları. Kıskançlık giriyor aramıza. Kıskançlığın bile güzel, diyorum. Bilmiyor mu sanki, ondan başka güzeli yok! Bir de Diyarbekir işte! Ne de yakışıyor diline.”</em></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">İki defa intihara sarılmış birine bu hayatta pek az insanın şanssız olduğunu anlatamazdınız; tıpkı bana da anlatamayacağınız gibi; halen devam eden bir yolculuk benimkisi. Yalnızca bir yerlerde vurulmamayı diliyorum. Yoksa yenilmiş olurum. Yenilgiyi kabul edemiyorum. ‘<em>En çok ne yapmak isterdin’ </em>diye soruyor yazar. Yanıtlıyorum: Üniversiteyi okuma şansım olursa bir gün, çocuklara ve yaşlılara rehabilitasyon merkezleri açacağım ve başına kendim geçeceğim. İyiliği dinim eylemişim. Bir gün o sonsuz uykuya düşersem bilin ki, bu hayattan bir<em> </em><strong>avê sar</strong> akıp gitti; sevdiği kadının saçlarına dağılarak ve geçerek Diyarbekir Kalesi'nin önünden.</span><br /><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><em>*Bir transseksüel erkeğin yaşadığı gerçek olaylardan derlenmiştir. Fotoğraf Mehmet Şahin'e (xelas) aittir.</em></span>Emre KORLUhttp://www.blogger.com/profile/01916595320248269747noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2221776905360131982.post-69563414898581540732019-03-23T12:18:00.003+03:002019-03-23T12:18:37.882+03:00Karanlık<br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><br /></span><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Karanlık bazen ürkütücüdür. Aşk da karanlığı sevmez. Beni de hiç sevmedi. Çünkü ben zifiri olandım. Sadece, oyunlarımdan yorulmuş olan bir başka bedenle sevişiyormuş gibi yaptım. Kollarını yatak başlığına doğru gerip boynundan omzuna kayan diş izlerimi saydım. Hoşuma gidiyordu. Bir süre hoşuna gitti. Kavgalarımız başladığında ben pis bir ayyaşın tekiydim. Uyandığım an başlayan saçma sapan gerçeklerden birine dönüşmüştü her şey. Yatağın kenarına oturmuş ağlıyordu. O büyük gerçek tam da orada, ayak ucumda duruyordu. İnsanın canını acıtan bir duyguydu bu. Ayrılık demiyorum çünkü bizim ilişkimizde acı, serçe parmağımızdan başlayıp tüm bedenimizi sarıyordu.</span><br /><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Asla iyi bir çocuk olmadım. Resim kalemiyle karaladığım koyu puntolu şiirlerimin dışında zamanımı harcadığım kayda değer hiçbir şeyim olmadı. El becerilerim yalnızca dibi tutmuş vanilya aromalı muhallebilerden ibaretti.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Saçımı kazıyıp, memelerimin içini boşalttığımda hemen bir kimlik yapıştırıldı üzerime. Oysa kimliksiz olmayı da sevebilirdi insan. Ben oydum; “hiç” olmayı isteyen...</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Sen karşıma çıkana kadar geçmişimi arıyordum. Beni yüzüstü bırakıp giden anamın giysilerini yakıyordum çıkmaz sokaklarda ve birkaç fotoğrafı lavabonun griliğinde infaz ediyordum. Düdüklü çaydanlığın çıkardığı o sesten sonra rafta yalnız duran ince belli bardağa sarılıyordum ve sayıyordum 1'den milyona, kaç sayı varsa. Bir kez olsun insan olacaktım yani ne bileyim,kendimden daha çok düşündüğüm biri olacaktı. Merak edecektim. Abuk subuk kıskançlıklarla dolacaktı içim ve kavga edecektim olur olmadık şeylerle.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"> “Keşke,” sakızını çiğnemeyecektim. İç çekmeyecektim umudun yedi tokat attığı raf ömrü bitmişlere.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-daRvh0R7YqU/XJX5ABHXyUI/AAAAAAAAGr8/JsCYHo97mUI9eioM9IYZrgyMGLwqwu9IgCLcBGAs/s1600/karanlik-2.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="436" data-original-width="600" height="232" src="https://1.bp.blogspot.com/-daRvh0R7YqU/XJX5ABHXyUI/AAAAAAAAGr8/JsCYHo97mUI9eioM9IYZrgyMGLwqwu9IgCLcBGAs/s320/karanlik-2.jpg" width="320" /></a>Ah be kadın! Vallahi diyorum bak, vallahi sevişmeyi yüzüme gözüme bulaştırmasaydım birazcık anlasaydım seni, Tarlabaşı'nda başıma attığın o taşın kurbanı olmayacaktım. Çocukluğumu ziyan eden şiddeti seven bir adamın gölgesi altında büyümeseydim ciddi anılarım olacaktı; şöyle nargile dumanının altında sana anlatırken gülümsediğini gördüğüm... Tuhaf bir geçmişi olunca insanın; insan ya da hayvan gibi davranamıyorsun. Garip oluyorsun ya, çok fazla gülemiyorsun, bir başkasının saçını okşamaya korkuyorsun. Bi' kere elin titriyor hep. Daha erken yaşlanıyorsun. Saçlarındaki beyazlar genetiğinden uzak çıkmaya başlıyor. Bir bakmışsın, deden gibi olmuşsun. Ona benzemişsin lan! Seni en çok aşağılayana...</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Terkedilmişsen eğer; annenin bakışlarını görüyorsun gözlerinin içinde ve aynalardan korkuyorsun. Bir kez bakarsam anama benzerim,diye. İnanır mısın, düştüğümde hiç kaldıranım olmadı. Dayak yedim, yaralarımın üzerine birikti enfeksiyon. “Tentürdiyot da mı yoktu lan?” diye sitem edebileceğim kimse olmadı.</span><br /><br /><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Sensizliğin anlamını arıyorum günlerdir. Her şeye bir mana yüklemenin yersiz telaşındayım. En çok üzerinde taşıdığın anne kokusunu özlüyorum. Ne tuhaf,arada sırada kendini tekrarlayan bir yalnızlığın içinde buluyorum kendimi. Soğukkanlı bir babanın tokadı gibi yüzüme vuran ayrılığına hayıflanıyorum. Varlığını haketmişim gibi... </span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">O kadar da yüzsüzüm işte. Birçok şeyden mahrum büyüyünce bir başkasında buluyormuşsun sende tamamlanmayan şeyleri.</span><br /><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Tekrar bir araya gelmek için dayandığımda kapına korkup arkadaşlarına harcatsan da beni. Sana kırılmamıştım. Kıran kırılmıyormuş ve sarhoşken kaç yumruğa karşılıksız kaldığını anlayamıyormuş insan. Bunu öğendim.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Ağır bir bedel ödüyorum. Koltuk altında biriktirdiğim dudak izlerimi unutma, diye sana değebilecek bedenleri öldürüyorum. Ayrılığımızdan sonra posta kutusunun üzerine yapıştırdığım notlara hiç olmazsa bir kez göz atman için dua ediyorum. Hatta erkeklerin bulunduğu katta mı, yoksa kadınların katında mı durmam gerektiğini kestiremeyenler yüzünden camiden kovulmuşluğum bile var. Her şey cinsiyet olmuş cananım. Nedendir bilmiyorum.</span><br /><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><em>Not: </em></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">“Susmanın ağırlığını üzerimde taşırken elimde kalan son şeyin kimsesizlik olduğunu anladım. Sensizlik yani...”</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">“O da neden âşık olduğunu soranlara şunu söyledi: Fena bir şey yapmak istedim. Canımı yakmasına izin verip yaşıyormuşum gibi davrandım.Aşk ikimize göre farklı bir şeydi. Sen hakkıyla yaşıyordun; ben ise, haksızlığımla...</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Belli bir tanımı yoktu yani belirsizdi. O yüzden ayırdı yollarımızı. Çok bencildi, ama ufak tefek şeyler diye biriktirdiğimizi yüzümüze kusana kadar tüm tuhaflığıma rağmen doğru dürüst biri olmayı becerdiğimi gösteriyordu. Aşk, belki de beni seviyordu.Ta ki; mutedil rüzgârda balkonda yaşlanırken, “Fakat ah! Bir yalnızlık kaldı bana. Ondan sonra metruk bir ev, boş bir sandalye, lekeli bardakta unutulmuş bozuk rakı ve sırt çevrilen bir kapı...”</span><br /><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Cananım, aslında her şey benden önce olmuştu, sevgisiz bir sevişmeden sonra dünyaya gelmiştim sonra sadece bana ait olan tek kişilik bir oda bulmuştum kendime. Yalnızca beşikten düştüğüm için bedenime yerleşen epilepsi nöbetlerimi taşımıştım ceketimin iç cebinde. Sen karşıma çıkınca afalladım tabi. Tek kişilik dünyamdan çıkıp yalnızca sana soyununca bir süre sonra üşümeye başladım. Üşümenin ne olduğunu bilene ısınmayı kolay kolay öğretemezsiniz bunu anladım.</span><br /><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Sana yazdıklarımın iki sayfayı geçmesini istemedim. Eğer beni affedersen değişemeyeceğimi bilmeni isterim. Belki bir ihtimal uyku saatlerim bozulur, ayarını bir türlü tutturamadığım kıskançlıklarım devam eder ve sevişmeyi yine yüzüme gözüme bulaştırırım ama sanma ki yüreğim senin için atmaz bir gün. Seni ilelebet seveceğim (ya da say ki tezgâhın üzerinde yorgun zamanı yaşayan unutulmuş bir saksı menekşeyim avuçlarını bekleyen).</span><br /><br /><br />Emre KORLUhttp://www.blogger.com/profile/01916595320248269747noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2221776905360131982.post-48583075242353210212019-01-21T21:16:00.003+03:002019-01-21T21:16:31.862+03:00“Abla”ya Göre Hâl ve Gidiş 65 (Tanrı Olmak ya da Olmamak-3)<div dir="ltr"><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://2.bp.blogspot.com/-kx7aJsVdA8U/XEYMUpZrkMI/AAAAAAAAAUs/QtysVK4P7qAZ9mo0LdRUc4oe-k7umX2oACLcBGAs/s1600/Glass%252C%2Bfilm%2Bafi%25C5%259Fi.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="282" data-original-width="178" src="https://2.bp.blogspot.com/-kx7aJsVdA8U/XEYMUpZrkMI/AAAAAAAAAUs/QtysVK4P7qAZ9mo0LdRUc4oe-k7umX2oACLcBGAs/s1600/Glass%252C%2Bfilm%2Bafi%25C5%259Fi.png" /></a></div><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span style="color: black;"><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"></span></span></span> </div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"><span style="color: black; font-size: small;">“Abla”, filmleri gönlünde ayrı yer tutan, güvenlik kameraları dükkânında kısacık görünüp bir kaç satır da konuşan M. Night Shyamalan’ın son filmi <b>Glass</b>’ı izler. <i>“2000 yapımı Ölümsüz (Unbreakable), 2016 yapımı Parçalanmış (Split) filmlerinin süper kahramanlarına kıyamamış da James McAvoy, Bruce Willis, Samuel L. Jackson’ı yeniden bir araya getirmiş”</i> diye düşünüp bir hayal kırıklığı girdabına kapılmak üzereyken “abla” filmin, içten içe derin bir başka mesaj taşıdığını keşfeder. </span></span></div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"><span style="color: black; font-size: small;">Bir ışığa çıkıp bir karanlığa dönen, teki canavar bir kaçı kötülük tezgâhlayan yirmiden fazla kimlikle ortalarda dolanan, dokuz yaşına takılıp kalmış Kevin ile Cam Adam’ın yarattığı tren kazasından tek sağ kurtulan, iyilik peşinde Dunn karşılaşır. Kazadan sonra kazandığı, Spielberg’in Azınlık Raporu’ndaki kızı<span> </span>–<i>P. K. Dick romanından esinlenilerek, önbilici, kâhin anlamına precog’u- </i>anımsatır biçimde, dokunduğu insanlarla ilgili görüntüler aracılığıyla Dunn, dört genç kızı kurtarır. </span></span></div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"><span style="color: black; font-size: small;">Bir seri aksiyon sonrası kapatıldıkları ruh ve sinir hastalıkları hastanesinde, sürekli uyutulmakta Cam Adam’la birlikte terapi görürler. Bir kadın doktor, üçünü <i>“aslında olağanüstü yetenekler taşımadıklarına, sadece buna inandıklarına”</i> inandırmaya çalışır. </span></span></div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"><span style="font-size: small;"><span style="color: black;">Cam Adam’ın düzenlediği gösterişli finalde, bileklerinde birer yonca dövmesi bulunan, aralarında kadın doktorun da bulunduğu özel eğitimli birlik her üçünü de, bir bakıma ikna etmekte, pek zorlanmaz. Operasyon sırasında, <i>“Aramızda”</i> der kadın, <i>“tanrıların dolaşmasına izin veremeyiz”.</i></span></span></span></div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"><span style="color: black; font-size: small;">Tanrı olmak ya da olmamak üzerine üç yazı: Az gelişmiş bir toplumu, iyilikten yana ufak dürtmelerle gözleyen bir grubu anlatan Tanrı Olmak Zor İş isimli kitap; bilgisayar oyunu yazarken kahramanlarına sunduğu fazla seçenek yüzünden çıkmaza saplanan Stephan’ı anlatan Bandersnatch isimli TV dizisi; bir de tanrısal üstünlüklerinin farkında olup vazgeçmeleri beklenen süper kahramanları anlatan film, Glass.</span></span></div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span style="color: black;"><i><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";">“Size şah damarınızdan daha yakınız”, “DNA’nızın boyutlar arası kısmında tanrı parçanızı taşıyorsunuz”</span></i><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"> ifadeleri üzerine, yaşamının son on beş yılında, “kendi tarikatının biricik şeyhi ve müridi” sıfatıyla “abla”, kendi tanrısallığının peşinde. </span></span></span></div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span style="color: black;"><b><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";">21 Ocak 2019 sabahı</span></b><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"> gün doğmadan az önce Kova ve Aslan’da gerçekleşen dolunay tutulması sayesinde, benzeri astrolojik olaylarda, tüm tutulmalarda olduğu gibi rahmetin (kozmik enerji aktarımı), kendisini özgürce ifade etmekten geri tutan, çoğu kendi yaratımı korkularından bir parça daha özgürleşeceği bilinciyle “abla”, bin bir emekle, bir o kadar gayretle günü geldiğinde, kendi tanrısallığına kavuşacağının bilincinde…</span></span></span></div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-family: Calibri; font-size: small;"><br /></span></div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span></div>senbilirsinablahttp://www.blogger.com/profile/00735823687235351320noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2221776905360131982.post-75229039581382131492019-01-21T21:14:00.001+03:002019-01-21T21:14:29.788+03:00“Abla”ya Göre Hâl ve Gidiş 64 (Tanrı Olmak ya da Olmamak-2)<div dir="ltr"><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://3.bp.blogspot.com/-xyuWmzl5ysw/XEYL9xmUZDI/AAAAAAAAAUg/6oE2Z7_kH0E5iA8X8luHuRVqwoT4r--ygCLcBGAs/s1600/Black%2BMirror%252C%2BBandersnatch.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="168" data-original-width="299" src="https://3.bp.blogspot.com/-xyuWmzl5ysw/XEYL9xmUZDI/AAAAAAAAAUg/6oE2Z7_kH0E5iA8X8luHuRVqwoT4r--ygCLcBGAs/s1600/Black%2BMirror%252C%2BBandersnatch.png" /></a></div><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span style="color: black;"><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"></span></span></span> </div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"><span style="color: black; font-size: small;">İngiliz bilimkurgu dizisi Black Mirror’ın, “abla”nın da çok beğenerek izlediği 19 bölümü ardından, epey zaman sonra, 28 Aralık 2018’de yayınlanan <b>Bandersnatch</b> interaktif formatta:</span></span></div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"><span style="font-size: small;"><span style="color: black;">Netflix abonesi kızı, HBT seminerinde duyup yeni bölümün peşine düşmüş annesi “abla”nın, hevesini kursağında bırakan bir açıklama yapar; <i>“Telefonuna indiriyorsun, olay akışına göre sunulan seçenekleri tıklayıp farklı sonuçlara vararak izliyorsun”.</i></span></span></span></div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"><span style="color: black; font-size: small;">Hakkında yazılanları okudukça daha da meraklanan “abla” 2019 Ocak’ı ikinci yarısında bir gece, izlemek için iyi bir bilimkurgu ararken birden Bandersnatch ile karşılaşır!</span></span></div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"><span style="color: black; font-size: small;">Kendisi gibiler için film sitelerine konduğu anlaşılan beş saatlik filmin, sürükleyici ilk üç saatinden sonrası, aralara farklı sonuçların serpiştirildiği, izlenmesi zor tekrarlardan ibaret. Bu noktada “abla” meraklısına, kendisi gibi yapmayıp orijinal biçimiyle izlenmesini önerir. </span></span></div><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"><span style="color: black; font-size: small;">“Abla” kendisine gerekeni almıştır: </span></span></div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"><span style="color: black; font-size: small;">1984’te İngiltere’de bir delikanlı, Stephan, <i>-yazarı daha çok, kendisine ilaç veren karısının kafasını kesmesiyle tanınan- </i>tuhaf kitap Bandersnatch’i bilgisayar oyunu haline getirmeye niyetlenir. İlk görüşmede, hayranı olduğu bir tasarımcının, Colin’in de aralarında olduğu firmayla yaptığı anlaşmada verdiği iki farklı yanıt, ofiste ya da evinde çalışma kararı, iki farklı şekilde sonuçlanır. </span></span></div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"><span style="font-size: small;"><span style="color: black;">“Abla”, <i>“Gerçek hayatta da olduğu gibi,”</i> diye düşünür, <i>“aldığımız her karar, yaptığımız her seçim farklı sonuçlara ulaşmakta… Bir ihtimal farklı boyutlardaki varoluşlarımız, diğer yaşam deneyimlerimiz de benzer biçimde şekillenmekte, gerçekleşmekte.”</i></span></span></span></div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"><span style="color: black; font-size: small;">Bu arada Stephan’ın, çocukluğuna ait, annesinin ölümüyle bağlantılı travması, psikiyatrı denetiminde ilaç kullanmasını gerektirir; baba ise, bir bakış açısına göre oğluna fazlaca düşkündür. Patron da boş durmaz, oyunun yılbaşına yetişmesi için yaptığı baskıyı artırdıkça artırır. Böylece geçmişi ile geleceği arasında sıkışıp bunalırken Stephan’ın, bir anlamda “tanrısı olduğu” kahramanlarının seçeneklerini artırması, oyunun çıkmaza girmesine neden olur.</span></span></div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"><span style="color: black; font-size: small;">Bunalım anında peşine takıldığı Colin, <i>-bir seçenekte rızasıyla, diğerinde onun adına seçim yaparak çayına attığı-</i> uyuşturucu etkisindeyken Stephan’a, birbirimize bağlı olduğumuzu, yaptıklarımızın her birimizi etkilediğini, zaman göreceli olduğundan geçmişimizi değiştirebileceğimizi ve özgür irade olmadığını anlatır. Labirentten kurtulamayan Pac Man’ın, PAC = Program And Control demeye geldiğini, sistemin de aynı şekilde, bizden beklentisinin tüketimden başka bir şey olmadığını söyler. </span></span></div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"><span style="color: black; font-size: small;">Colin’in <i>“Mirasım” </i>diyerek Stephan’a tanıttığı bebeği, <i>–bir seçenekte-</i> genç bir kadın olarak görünür. Pearl, hayata geçirilmemiş Bandersnatch’i bulur, ilgi duyar ama çalışmaları tıkanınca önce bir bardak su döktüğü klavyeyi alır, ekranı parçalar.</span></span></div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"><span style="color: black; font-size: small;">Stephan’ın dibe vurduğu bir zaman aralığında tavana bakıp <i>“Orada biri var biliyorum, bir işaret gönder” </i>diyerek yalvarmasına cevaben bilgisayarının ekranında beliren, sonrasında kimsenin bir anlam veremediği <i>“Netflix bir eğlence platformudur”</i> mealindeki yazı, “abla”nın en eğlendiği bölümdür.</span></span></div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span></div>senbilirsinablahttp://www.blogger.com/profile/00735823687235351320noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2221776905360131982.post-55753742633975848282019-01-21T21:12:00.001+03:002019-01-21T21:12:26.501+03:00“Abla”ya Göre Hâl ve Gidiş 63 (Tanrı Olmak ya da Olmamak-1)<div dir="ltr"><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://3.bp.blogspot.com/-dHjf5sVHtVc/XEYLdQNXjbI/AAAAAAAAAUY/pnSaDpPzAKcfQnFxa1_6EA4QEuFnTAGLgCLcBGAs/s1600/Tanr%25C4%25B1%2BOlmak%2BZor%2B%25C4%25B0%25C5%259F%252C%2Bkitap%2Bkapa%25C4%259F%25C4%25B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="827" data-original-width="531" height="320" src="https://3.bp.blogspot.com/-dHjf5sVHtVc/XEYLdQNXjbI/AAAAAAAAAUY/pnSaDpPzAKcfQnFxa1_6EA4QEuFnTAGLgCLcBGAs/s320/Tanr%25C4%25B1%2BOlmak%2BZor%2B%25C4%25B0%25C5%259F%252C%2Bkitap%2Bkapa%25C4%259F%25C4%25B1.jpg" width="205" /></a></div><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span style="color: black;"><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"></span></span></span> </div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"><span style="color: black; font-size: small;">İthaki Yayıncılık, Bilimkurgu Klasikleri serisinden, “abla”nın çok beğendiği <i>–Tarkovsky’nin<span> </span>Stalker filmine esin kaynağı olmuş- </i>Uzayda Piknik’in de yazarı, Arkadi ve Boris Strugatski kardeşlerden, <b>Tanrı Olmak Zor İş</b>: </span></span></div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"><span style="color: black; font-size: small;">Kitap, fiziki açıdan Dünya’nın aynısı, Dünya’ya bin yıl, bin parsek uzaktaki bir gezegendeki, okuma yazma bilenlerin linç edildiği Arkanar Krallığı’nın gelişimini gözlemlemeye gelmiş, olayların akışını etkilemeksizin elinden geldiğince aydın kurtarmaya çalışan, Don Rumata adı altında Anton’un tanıklığını anlatır.</span></span></div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"><span style="font-size: small;"><span style="color: black;">Sayfa 46’dan; <i>“… Rumata acıyla güldü. ‘Biz beklerken,’ dedi, ‘planlarken ve amaçlarken, bu hayvanlar her gün, her dakika insanları yok edecekler.’</i></span></span></span></div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"><span style="color: black; font-size: small;">‘Anton’ dedi Don Kondor. ‘Kâinatta hâlâ gitmediğimiz ve kendi tarihini yaşayan daha binlerce gezegen var.’</span></span></i></div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"><span style="color: black; font-size: small;">‘Ama burası farklı: Buraya geldik, buradayız!’</span></span></i></div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"><span style="color: black; font-size: small;">‘Evet, geldik. Ama adalete susamışlığımızı, öfkemizi tatmin etmek için değil, bu gezegendeki insanlığa yardım etmek için. Eğer zayıfsan gidebilirsin. Evine dön. Nihayetinde gerçekten de çocuk değilsin; görevi kabul ettiğinde burada ne göreceğini biliyordun.</span></span></i></div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"><span style="color: black; font-size: small;">… ‘Ben de şahsen bütün bunları yaşadım. An oldu, bu güçsüzlük ve alçaklık duygusu, bu utanç, dayanılmaz oldu. Daha güçsüz olan bazıları bu yüzden akıllarını kaybettiler, bunları Dünya’ya geri gönderdik ve şimdi tedavi ediyoruz. Dostum, en korkunç şeyin ne olduğunu anlamak için on beş yıl gerekti bana. İnsan yüzünü kaybetmek korkunç bir şey, Anton. Ruhunun kirlenmesi insanlıktan çıkarıyor. Biz burada tanrıyız, Anton; bu gezegenin insanlarının imgelemlerinde, efsanelerinde yarattıkları, kendilerine benzer tanrılardan daha akıllı olmalıyız…” </span></span></i></div><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"></span></i><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"><span style="color: black; font-size: small;">Kitabın arka kapağındaki tanıtım yazısının altında italik harflerle, “abla”yı derin düşüncelere salan biçimde, <i>“Tanrı Olmak Zor İş, neden tanrı olunmaması gerektiğinin bir panoraması.”</i> denilmekte.</span></span></div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span></div>senbilirsinablahttp://www.blogger.com/profile/00735823687235351320noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2221776905360131982.post-72575436911228090622019-01-16T16:33:00.001+03:002019-01-16T16:33:53.563+03:00Soluk<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><em>Öyle ertelendik ki sevgili, yakamızı bırakmadı hiç milletin cinsiyet kalıpları.</em></span><br /><br /><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Bu kez fazla bekletmedim. Tamam, biliyorum, yine kış ayına rastladı gelişim. Kar, tufan, paçalarım çamur, kabanım ıslak, yüzüm ter içinde...</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Sana yıllar önce bugünün tarihini verip geleceğimi söylemiştim. Bak geldim! Seni hiç bu kadar zayıf görmemiştim. Ellerini tutmaya kalkışsam un ufak olacak, diye sevgilinin ödü koptu. Bizi bir saniye yalnız bıraksın diye içimden bildiğim tüm duaları okudum hepsi yarım yamalak...</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Belki de bu yüzden kabul olmadı. Beklenti işte!</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Devrimci gülüşümü getirdim uzaklardan. Öpüşürken daha iyi hissettiğin soluğumu ve tüm arkası yarında son bulan aşklara inat, sol yanımı. Gözlerinde kalan sarılık ve ay ışığında bir halta yaramayan gölgemin utancıyla girdim o soğuk odaya. Çokça Oğuz Atay okudum sırf sen seviyorsun diye tutunamayanlara tutundum. Olric ile albayın muhabbetlerinde ince belli bardaktaki demli çay aroması oldum. Bir gün senden af dilemeye cesaretim olursa diye saçma sapan otomobil posterleri biriktirdim. Yokluğunda seninle tekrar hayata döneceğim günü bekledim. Sensiz geçen son beş yılda,ipsiz sapsız biri olup çıktım ve anladım ki birinin yaşaması bazen bir başkasına bağlıymış. Ne çok şey öğretti bana yokluğun; mesela Özdemir Asaf sevmeyen ben; şiirlerini ilmek ilmek işledim dilimin tatlı tarafına. Onun söylediği gibi yaptım. Düşlerin, sevi'nin ve saygının giysilerini maviye boyadım. Ayrılığın gömleğini ise kara çizdim.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Tanıştığımız mevsimi hatırlamıyorum, ama mutlaka güzdü ve sen güze inat, hafızamdan asla silinmeyecek olan o ilk gülümseyişteki gamzelerini koydun avucuma. Sonra üzerindeki paltonun parlement rengini, dudaklarının arasındaki sigaranın filtreye yakın yerini, kirpiklerinin uzun bir yol gibi uzanan eşsiz kıvrımını -ki onlar benim kasidemdi.-</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Bir kahvaltıydı sanırım masaya ilk oturuşumuza sebep olan ve kahvelerimizi yudumlayışımız ilk öpüşmemizin hemen ertesiydi. Acelen vardı. Gitmek zorundaydın. Otobüsün hangi saate rastlayan seferine yetişmeye çalışıyordun kim bilir? Acemiydim. O gün durağa doğru birlikte yürümedik, ama ben o günden sonra hep senden önce vardım bekleyeceğin kaldırıma.</span><br /><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-TYwePbHkLR4/XD8yckh3evI/AAAAAAAAGrw/YaxUQn5NTZEHUbxCn7tnPSkXEhquxJ-JwCLcBGAs/s1600/n779233211_466399_9864.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="604" data-original-width="421" height="400" src="https://1.bp.blogspot.com/-TYwePbHkLR4/XD8yckh3evI/AAAAAAAAGrw/YaxUQn5NTZEHUbxCn7tnPSkXEhquxJ-JwCLcBGAs/s400/n779233211_466399_9864.jpg" width="278" /></a></span></div><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><br /></span><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><br /></span><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Uzaklaştım ve yıllarca bir kitap kahramanıyla yaşadım. Nevi şahsına münhasır kitapçı dükkânlarının içinde dolaşıp Olric'i aradım. Bulamadım. Bir şansım daha olsaydı emin ol, durdururdum zamanı. Kadıköy'de hep yazarların ve şairlerin mekânı olan o pastanede ellerime vuran heyecanla beklerdim seni. Sen hiç saçların dökülmemiş, kirpiklerin rüzgâra karışmamış, beyaz bez spor ayakkabılarını kapı eşiğinde unutmamışsın gibi sarılırdın bana. Ben, saçma sapan hatalar yapmamış, seni bir sonbahar akşamı kapı dışarı atmamış ve her şeye rağmen merhametinin karşısında ezilmemiş gibi serilirdim çıplak sırtına.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Son evrede olduğunu söylediler. Beş para etmez biri olduğum için bunu başkalarından duydum. “Görsen tanıyamazsın,” dediler. “Soluğunu hatırlarım,” dedim. O son nefes kesilmeden yetişirsem onu avuçlarımda saklarım.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Sana gelene kadar kaç şehrin tuhaf yalnızlığından geçtim? Kaç çocukluk eskittim? Kaç kere yaşlandım? Kaç kere öldüm? Kaç kere dirildim? Dayak da yedim. Yere de serildim. Yine de kalktım. Kaç tren çıktı raydan ve kaç otobüs otobandan? Kaç kere fırladım otomobilden?</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Geldim bak! Yüzüne yüzümü sürmeye geldim. Biri var yanında. Bana çok yabancı, ama zor günlerinde benim aksime hep yanında olmuş ve sen uyurken sürekli ağlıyor, ben ağlamaya bile utanıyorum. Birileri buna aşk demiyor. Çünkü her şeyin belli kalıpları varmış gibi yaşıyorlar.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Oysa benim hikâyem başkaydı. Kaçtım. Hep kendimden...</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Sana karşı olan duygularımı yalanlayıp durdum. Sevişirken bile...</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Gülümsüyordun. Gülümseyince bırakamıyordum seni. Öyle ertelendik ki sevgili, yakamızı bırakmadı hiç milletin cinsiyet kalıpları. Alnımızda bir etiketmiş gibi taşıdık; bize dayatılan ne varsa. Annem, “askere gideceksin,” diye tutturdu. Eğitimimi yarım bıraktım. Babam, hal ve hareketlerimden rahatsızlık duydu; gelinlikli bir kadını koynuma soktular. Evlenmek deniliyormuş buna. Kendi hayatımın başkaları tarafından nasıl yok edildiğine tanık oldum. Sonra İstanbul'da sana aktım. İnanamadım. Hani alışkın değilim ya ondan. Ailem seni öldürmekle tehdit etti; haberin olacak diye ödüm koptu. Bir akşam işten eve geldiğin vakit o büyük kavgayı çıkardım ve kovdum seni. Sırf ölme diye. Şimdi bir hastane odasında o boş yatağa bakıyorum. Kimse inanmayacak biliyorum son solukta beni öptüğüne...</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Sevgilin ıslak toprağın üzerine hercai menekşesi ekerken, arada bir onun bana yönelen bakışlarına aldırış etmeden, düştüğüm yeri, mermerini okşuyorum. Sabahattin Ali, senin bir ikindi vakti çıktığımız balkonda kulağıma fısıldadıklarını söylüyor:</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Bu sükût, çiğnenen bir muhabbetin yasıdır.</span><br /> Emre KORLUhttp://www.blogger.com/profile/01916595320248269747noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2221776905360131982.post-21726535787816117892018-12-26T08:47:00.001+03:002018-12-26T08:47:40.099+03:00“Abla”ya Göre Hâl ve Gidiş 62 (İçindeki Burhan Altıntop ile Yüzleşmek) <div dir="ltr"><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-9XRiGHIpGzw/XCMV4-FXYLI/AAAAAAAAATs/qt87UYHKZCY-gch8y_-zJoA8rWpN9rLKgCLcBGAs/s1600/Avrupa%2BYakas%25C4%25B1%2Bdizisinden%2BBurhan%2BAlt%25C4%25B1ntop.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="452" data-original-width="640" height="226" src="https://1.bp.blogspot.com/-9XRiGHIpGzw/XCMV4-FXYLI/AAAAAAAAATs/qt87UYHKZCY-gch8y_-zJoA8rWpN9rLKgCLcBGAs/s320/Avrupa%2BYakas%25C4%25B1%2Bdizisinden%2BBurhan%2BAlt%25C4%25B1ntop.jpg" width="320" /></a></div><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span style="color: black;"><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"></span></span></span> </div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"><span style="color: black; font-size: small;">2004’te yayına başlayan çok beğendiği TV dizisi Avrupa Yakası’nın 140’lı bölümlerine geldiğinde “abla”, halâ, en fazla Engin Günaydın’ın canlandırdığı Burhan Altıntop karakterine tepki duyduğunu fark eder:</span></span></div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"><span style="color: black; font-size: small;">Yüzsüz, açgözlü, saygısız, saldırgan, haddini bilmez… Pek çok olumsuz karakter özelliği arasında “abla”yı en fazla rahatsız eden, haddini bilmez’lik: </span></span></div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"><span style="color: black; font-size: small;">Sınırları, alanı üzerinde epey mesai yapmış “abla” haddini bilir; o kadar ki, bildiği belirlediği sınırlar sonunda kendisini, içinde sonsuzca özgür, hatta mutlu olduğu bir eve kapatır: Üst üste birkaç gün, yazar, minikartlarına boncuk dizer, okur, örer, müzik dinler… Sonra bunalır, arada sevinçle karşıladığı torun nöbeti çıkmazsa, <i>“insanlarla bir arada olmam gerek” </i>ihtiyacıyla sinemaya, alışverişe, en sevdiği Tahtakale’ye gider, arkadaşlarıyla buluştuğu da olur. Sonra yalnızlığı özler yine birkaç gün eve kapanır. </span></span></div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"><span style="color: black; font-size: small;">Fiziksel sınırları bu gibi görünse de “abla”, son zamanda Nesin Vakfı’na yaptığı gibi, yardım amaçlı minikart üretip, yazılarıyla da ihtiyacı olduğunu düşündüğü / sandığı insanlara ulaşmaya çalışır. </span></span></div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"><span style="color: black; font-size: small;">Asıl niyeti, elinden gelenin en iyisini yaptığı duygusuyla ürettiklerinin kendisini mutlu ettiği bu tek kişilik hapishanenin, özgürlüğünü yitirme korkusunun sağlamlaştırdığı metafiziksel sınırları dışına çıkmak, çıkabilmek. Kapının açık olduğunu bilmesi yetmez, buna razı gelmesi, hayatında değişikliklere, yeni insanlara izin vermesi gerekir.</span></span></div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"><span style="color: black; font-size: small;">Açıklanması imkânsız, yüksek özgüveniyle Burhan Altıntop’un ise hiç sınırı yok; yalakalık kısa gelmişse, <i>“ağzını yüzünü dağıdurum bak!” </i>tehdidiyle yol alır. Enkarnasyonları boyunca, her birimiz gibi, defalarca Burhan Altıntop olmayı deneyimlediği kesin “abla”nın yol alıp, duvarlarını kendisinin ördüğü duygusal hapishanesinden çıkabilmesi için, görünen o ki, içinde gizlenmiş Burhan Altıntop’la yüzleşmesi, hoş görmesi, sevmesi gerekli, kim bilir?</span></span><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"><span style="color: black; font-size: small;"> </span></span></div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span></div>senbilirsinablahttp://www.blogger.com/profile/00735823687235351320noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2221776905360131982.post-17582706059843863622018-12-26T08:45:00.002+03:002018-12-26T08:45:36.286+03:00“Abla”ya Göre Hâl ve Gidiş 61 (Roma ve Ölü Doğan Bebeğe Veda) <div dir="ltr"><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://2.bp.blogspot.com/-jXvuK1p7Kc0/XCMVcg4K9DI/AAAAAAAAATk/cnXTHcuiqfM3KT9SLeY-lPSG3VbAhlELQCLcBGAs/s1600/Roma%252C%2Bfilm%2Bafi%25C5%259Fi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="887" data-original-width="599" height="320" src="https://2.bp.blogspot.com/-jXvuK1p7Kc0/XCMVcg4K9DI/AAAAAAAAATk/cnXTHcuiqfM3KT9SLeY-lPSG3VbAhlELQCLcBGAs/s320/Roma%252C%2Bfilm%2Bafi%25C5%259Fi.jpg" width="216" /></a></div><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span style="color: black;"><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"></span></span></span> </div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"><span style="color: black; font-size: small;">Kız kardeşinin demesine göre festivale yetişemeyen, Alfonso Cuaron’un yönettiği 2 saat 15 dakikalık siyah beyaz Roma’yı, kızı ve damadıyla Netflix’ten izleyen “abla” çok etkilenir. ‘70’li yıllarda Meksika’da, bir doktor dört çocuklu ailesini terk eder; karısı kendi trajedisiyle başa çıkmaya çalışırken, hizmetçilerden, yerli Cleo, iktidar tarafından sokak dövüşlerinde kullanılmak üzere gladyatör gibi yönlendirilip eğitilmeye özendirilen sevgilisinden hamile kalır ama baba, çocuğu da kadını da reddeder. </span></span></div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"><span style="color: black; font-size: small;">Evin, geniş toprak sahibi bir ailenin üyesi görünse de ekonomik açıdan zorlanan sahibesi ile annesinin desteğinde hamileliği sürerken Cleo, anneanne ile beşik alışverişine gittikleri sıra patlayan sokak olayları sırasında bebeğinin babasının cinayet işlediğine tanık olur, yaşadığı şokla doğum başlar. Yollar olaylar yüzünden tıkalıdır, Cleo hastaneye zamanında yetiştirilemez, bebeği ölür doğar. </span></span></div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"><span style="color: black; font-size: small;">Sarılıp göğsüne konan minik kız ile annenin vedalaşması, gidişine rıza göstermesi, izin vermesi beklenir. Bunun öneminin farkında “abla”, ülkesi doğumevlerinde benzer bir uygulama olup olmadığını düşünür.</span></span></div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"><span style="color: black; font-size: small;">Yaşamını depresyonda sürdürürken Cleo’nun, asıl travmasıyla yüzleşip dile getirerek normale dönebilmesi için ailenin deniz kıyısına bir yolculuk yapması gerekir.</span></span></div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span><div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"><span style="color: black; font-size: small;">Doğru anlatılmış filmin, Cleo’nun akşam saatlerinde yürüdüğü cadde çekiminde olduğu gibi şahane uzun planları da muhteşem güzellikte.</span></span></div><span style="color: black; font-family: Times New Roman; font-size: small;"></span></div>senbilirsinablahttp://www.blogger.com/profile/00735823687235351320noreply@blogger.com0